Daar staat-ie, bij de boot in het Winsumerdiep, de ooievaar met de baby. Het is een icoon. Dit beeld heeft slechts één dwingende betekenis. Er is een kindje geboren. Deze boodschap wordt altijd uitgedragen door een ooievaar met een poppetje in de doek. Soms smaakvol vormgegeven, soms grotesk en bijna bruut. Maar er is slechts een betekenis van dat beeld.
De geboorte van een kind is met gulden sprookjesdraden omsponnen. De ooievaar brengt het, de heilige vogel, die volgens zijn naam zelf ‘met geluk komt’, de heil-över, zoals hij in de Achterhoek heet. Hij haalt de baby het met zijn snavel uit de vijver, een poel, een bron, een waterput. En bezorgt ze dan aan huis.
Komt de vogel in het land, dan zal de groeikracht en vruchtbarheid in de natuur zich openbaren: “Men verwacht dan ook de geboorte van het jonge menschenleven,” zegt het oude folkloristisch handboek. “De ooievaar brengt heil en zegen. Waar hij op het huis zetelt, woont geluk; wie een ooievaarsnest op zijn dak heeft, wordt benijd en een misdaad is het, zulk een nest uit te halen. Hij brengt voor broertjes en zusjes de ‘muisjes’ mee. De muisjes bij het beschuit zijn muizenkeutels, figuurlijk dan.
De kinderen zongen:
Ooievaar, lepelaar,
Met je lange bekke,
Wanneer zal je thuis kommen?
Als de muis piep zeit.
Piep zei de muis:
Ooievaar komt t’ avond thuis.
De baby? Malia Aye heet-ze. Meer hoeven we niet te weten. Want we weten het belangrijkste: de koerierdienst Uiver bracht Malia en de ouders heil en zegen/BM
