PEIZE/PIETERBUREN – De zeehond die al ruim in week in de Onlanden vertoeft heeft eerder in de opvang in Pieterburen gezeten. Vandaag maakte een medewerker van het centrum foto’s van het merkje van het dier en bleek het om nummer 20-115 te gaan, oftewel “Thor”. Voorlopig zal het Zeehondencentrum het dier in de gaten blijven houden, maar is er nog geen reden deze te verplaatsen.
Al ruim een week is er een zeehond neergestreken in natuurgebied De Onlanden in Drenthe. Vandaag is duidelijk geworden dat de zeehond eerder in Pieterburen is opgevangen en bekend was als nummer 20-115, oftewel “Thor”. Hij is op 25 juni 2020 als pup van nog geen week oud verweesd aangetroffen in Friesland en opgevangen; zijn moeder bleek na observatie niet meer terug te keren. Op 14 oktober is hij weer vrijgelaten in de Waddenzee vanaf de Kuipersplaat. De naam Thor kreeg hij van de mensen die hem adopteerden.
Het Zeehondencentrum wist eerder al dat het om een dier ging dat in een opvang had gezeten, maar hadden het nummer nodig dat op het merkje staat om te bepalen welke opvang. Vandaag lukt het Sander van Dijk, Hoofd Publiekszaken van het Zeehondencentrum, een foto te maken van het merkje waar het nummer op af te lezen was. Daarna werd in het centrum door onderzoekers Beatriz Rapado Tamarit, Margarita Mendez Arostegui en Eva Nogue Astier vastgesteld dat het echt om deze zeehond ging. Door hun onderzoek in de Dollard is namelijk iedere zeehond die in het centrum heeft gezeten op de foto gezet en door middel van hun vlekkenpatroon te identificeren.
Zeehond Thor maakt het goed en besteed op dit moment veel tijd op het droge. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat hij aan het verharen is. De roodkleurige vacht die op eerdere foto’s te zien is, is hij aan het kwijtraken. Als ze verharen besteden zeehonden veel tijd in de zon, wat goed is voor de vitamine D productie en daarmee voor de groei van de nieuwe vacht.
Het centrum heeft goed contact met de boswachters van het gebied en zo lang als het goed gaat met Thor vinden beide instanties het een waardevolle aanvulling voor het gebied en een teken dat het goed gaat met de natuur in de Onlanden.
