Hé, welnee, er is wéér geen ruk op de teefee

Ik heb een nieuw spelletje gemaakt. Ik ga met mijn madame voor de treurbuis zitten en we voorspellen wat er binnen vijf seconden gebeurt. Dat is niet moeilijk. The Bourne Supremacy, Ultimatum, Legacy en nog wat, die hebben we de afgelopen jaren toch wel tichentachtig keer gezien. Zodat je weet: die geheimedienstonderknuppel krijgt dadelijk een pak slaag van jewelste, of dat gebouw ontploft binnen twee minuten. En als je het niet weet, dan is het retrograde amnesie, achteruit werkend geheugenverlies van Jason Bourne. Ja, Robert Ludlum schreef Het Bourne Bedrog in 1980, wel spannend maar veel te dik, je kon gewoon steeds een pagina overslaan en dan mistte je niks, waardoor je een thriller van 600 pagina’s gemakkelijk tot 300 pagina’s kon terugbrengen en dat scheelt dan ook weer.

Van alle Rocky-afleveringen ken ik de tekst van Silvester Stallone van buiten, zo vaak herhaald, om de drie maanden, als het niet meer is, dat is dan ook weer niet zó moeilijk want die Rocky zegt niet veel meer dan: Yea, whoar, uchr. Net als Schwarzenegger die ik ooit één keer een volzin heb horen zeggen en dat was vertaald: “Ja, dat wil ik wel.”

En zo gaan we verder met een lange reeks van wat oudere jongeren met snelle auto’s, en ook een soort Jerommeke die transporten doet, en een Gladiator (acht keer gezien) en een Jakhals en een commando die verneukt is, een Nogwat die ook last heeft van een stelletje matennaaiers en die mevrouw met botoxlippen die alle matennaaiers lens schop, slaat of gewoon uit het raam gooit. Als je Bruce Willis vijf keer diehard hebt gezien, dan weet je dat als-ie in een auto stapt, er binnen twee minuten 29 man bij de verzekeringsmaatschappij staan en een beroep doen op de all-risk verzekering. En als Steven Seagall met de handjes wappert, gaat het van rikkedetikketikketik en heeft-ie vijf kungfu-chinezen buitenwesten geslagen voordat ze het zelf in de gaten hadden. Steven was oud aan het worden, vandaar dat hij sniper speelt. Een scherpschutter hoeft niks te doen, gewoon stilzitten en wachten.

Nog leuker om te raden? Wat is het geheim in Achter Gesloten Deuren? Dacht ik dat die vent buitenshuis zit te rampetampen, blijkt-ie in het geheim een sado te zijn. Maar gelukkig, dat is uiteindelijk toch nog wel bespreekbaar met het vrouwetje. Of omgekeerd. Maar ik raad altijd verkeerd. CSI, wel vier of vijf keer achter elkaar op één avond, dat houden we alleen vol met een fles jenever erbij.

Is er dan niks goed? Jawel, Midsomer Murders op BBC One. Heremetijd, er moeten wel pakhuizen vol liggen met afleveringen gevuld met die kleinsteedse jaloezie, achterdocht, hitsigheid, gekuip, arrogantie, bedrog en listigheid, ijdelheid – kortom, typisch Engels – en altijd leidend tot een moord of méér in huisjes zo laag dat je bijna je kop stoot tegen de antieke plafondbalken. Madame is altijd onder de indruk van de weelderige bloemen tuilerieën,

En er is nog iets nieuws bedacht. Films die iets te maken met Valentijnsdag. Overslaan, vrienden. Dat zijn van die zwijmeldingetjes, wondermooi en rijk vrouwtje valt uiteindelijk toch op een ogenschijnlijke schlemiel die toch nog een leuke vent is, of omgekeerd. Zo beroerd, nog erger dan en verpleegstersromannetje, pardon, doktersromannetje.

Het heeft niks met corona te maken. Vorig jaar om deze tijd en een jaar daarvoor en nog een daarvoor was het net zo beroerd op de treurbuis, Vandaar dat we allemaal die films vier, vijf keer gezien hebben. En nu, nu we aangewezen zijn op een stukje amusement om met elkaar te delen, krijgen we: Rocky, en Seagull, en CSI en Valentijnfilmdraken en…………. Waarvan je nauwkeurig van te voren weet wat er gaat gebeuren. Doe dat spelletje, met je vriend, partner, relatie, fiancé, verloofde of gewoon je man casu quo vent (alles m/v uiteraard) of hoe dat tegenwoordig ook heten mag.

Tijl Uilenspieghel