Ik sta, in gure oostenwind, op het zogenaamde jaagpad, aan het Winsumerdiep, om mij ter plekke te vergewissen van de toestand omtrent een zeer serieuze kwestie in de Boogpleinproblematiek. Nee, het gaat niet om de miljoenen, het aantal parkeerplaatsen, of een boom méér of minder omgehakt. Het gaat om het Jaagpad. Een historisch ding in Winsum dat behouden moet blijven om historische redenen, zo ongeveer. Met een handtekeningactie erbij, dus moet het wel belangrijk zijn.
Ik sta op het jaagpad en in mijn gevoelige beroering ontwaar ik een nog jong vrouwtje, reeds krom van leden door het slepen van de boot achter haar. Het lijkt alsof ze een hoody heeft, maar dit is een hoofddoek. Een snerpende oostenwind snijdt door haar kleding heen. Ze heeft een brede leren riem om, waar het touw aan vast zit. Als de boot is afgemeerd, mag ze naar binnen, in een tbc-hol, waar ze de standaardmaaltijd mag klaarmaken. Voor dat soort mensen was dat iets brij-achtigs, aangevuld met een vettige saus.
Dat is de historische werkelijkheid van het jaagpad, en het scheepsjagen. Het was pure vrouwenonderdrukking, zuivere uitbuiting tot in de hoogste graad. Op het standbeeldje van het jagertje in Onderdendam kan men het nog nalezen, een spreuk in het ons allen zo mooie Gronings:
‘Dij zien vraauw laif het,
holdt heur veur ogen,’
zee schipper
en dee heur in lien’.
Wie zijn vrouw liefheeft, houdt haar in het zicht, zei de schipper en deed haar aan de lijn.
En zo kunnen we straks al die toeristen uit verre windstreken vertellen en laten zien, dat we vroeger op het jaagdpad onze vrouwen nog slechter behandelden dan een trekezel. En ook nog de minachting hebben, om het pad waar de zweetdruppels neerzegen en de tranen van de pijn en de voetsporen van de wanhoop om wat het aardse bestaan deze vrouwen had gebracht, te koesteren als een schoon stukje historie.
Ik ga een handtekeningactie beginnen op internet. Weg met de sporen van die zwarte bladzijde uit de lokale vrouwengeschiedenis. En er moet een standbeeldje komen van zo’n krom getrokken vrouwtje, als levende herinnering aan wat er toen gebeurd is. Er kan best een paar duizend euro af van wat er op de rekening staat voor het Boogplein. En ik reken natuurlijk op de steun van de gemeenteraadsleden de dames Visser, en Waal, Smits, Markhorst en Cleerdin ook, met Kiel erbij en Zuidema, Hansens en Stel, Dost, Gijzen en Doesburg. Want zonder steun van vrouwen wordt het niks.
Oh ja, nog een handtekeningactie. Halverwege dat jaagpad staat een paal met een vuilnisbak voor zakjes hondenpoep. Ik heb de plannen bestudeerd en het is klip en klaar dat deze voorziening voor de gewone hondenliefhebbers verdwijnt. En zo krijgen we een stuk pad waar het fantastisch wandelen met de hond is, waar ze deze basisvoorziening hebben weggehaald. Hondenliefhebbers van Winsum, steun mijn handtekeningactie onder het motto: Geen Boogplein zonder hondenpoepvuilnisbak!
Wacht even, nog een handtekeningactie. Die rotzooi van dat schelpenpad moet weg. Daar kun je als je wat ouder ter been bent, of anderszins slecht ter been, niet doorheen. Het schelpenpad is indertijd uitgevonden om oudere, wat stramme mensen te treiteren, zodat ze binnenshuis blijven en zich dan maar koest houden. Steun de actie voor een half jaagpad met asfalt, spoorsteentjes of straatstenen zodat het een inclusief pad wordt. Zodat de oudjes die in de appartementen aan het Diep komen te wonen, met plezier een ommetje kunnen maken met hun hondje. En wij zijn er dan ook en dan gaan we als hondenmensen, met grote, kleine, dunne, dikke, mooie, lelijke honden lekker met elkaar verbinden, ontmoeten, desnoods communiceren. En als we er geen zin in hebben, lopen we gewoon door. Verrek, dit is een burgerinitiatiefleefbaarheidbevorderenddorpsvernieuwingsproject met een verhaal erbij. 100 procent subsidiabel….
Tijl Uilenspieghel
