Zijn er redenen om ontevreden te zijn over onze democratie?
Laten we wel wezen, in die volksdemocratielanden, in de oude communistische landen, kon je een kogel in de rug of de borst krijgen als je demonstreerde. Voor ons arbeiders maakte het weinig uit, of je een socialistische of kapitalistische kogel van voor of achter kreeg, dat maakte die kogel ook niks uit. In ons geliefde land mogen we denken wat we willen en dat ook uitragen. In blaadjes, schotschriften, boeken, in het internetriool, op de teefee. Je mag zelfs de puurste racistische en fascistische meningen er op na houden. Het verspreiden ervan – het is een uitzondering – is door de wet verboden. Je kunt Mein Kampf van Hitler gewoon bij de boekwinkel bestellen. Als je zin hebt om te demonstreren met de eis dat Nederland een kalifaat moet worden, gewoon bij de burgemeester een vergunning vragen en dan moet-ie van goede huizen komen om die vergunning te weigeren.
Leve het land waar elke gek met een gebrek, elke idioot die van enig verstand is ontbloot, op een zeepkist mag staan en den volke kond doen van elke waan. Je wordt niet opgepakt, in een gekkenhuis gestopt, in de kelder van het politiebureau beurs geslagen of gedeporteerd naar een werkkamp in het koudste gedeelte van Nederland of naar heropvoedingskamp naar Chinees model. Al was het maar dat de Nederlandse regering te beroerd is om daar subsidie voor te geven. En er altijd nog een bataljon advocaten als commando’s gereed staat om jou zaak voor de rechter te slepen.
We hebben een regering die niks kan doen aan wat wij vinden. We hebben een regering zonder ministers die militair of politieman zijn en daarom recht hebben in de regering te zitten. We hebben een parlement dat we zelf rechtstreeks kiezen op grond van wat die kandidaten ons aan mooie dingen voorhouden. En als we ontevreden zijn over dat parlement, dan is dat onze eigen schuld omdat we met z’n allen van die zakkenwassers zijn die verkeerd hebben gestemd. Wij kunnen zelfs stemmen op iemand die nauwelijks kan lezen en schrijven en als je dat allemaal niet bevalt, begin een eigen partij of een actiegroep of een beweging of wat dan ook. Als je het handig speelt kun je nog subsidie krijgen ook.
Man, wat hebben we een prachtige rechtspraak. Verlies je, dan kun je in hoger beroep, en dan nog een keer. We hebben rechters die zich niet laten beïnvloeden door die onwelriekende gassen uit de onderbuik, die zich niet laten omkopen noch door de minister van Justitie of het parlement de wet laten voorschrijven. Man, wat hebben we een uitstekende politie die niet lukraak mensen oppakt of lastig valt. Er zijn landen waar een smeris je aanhoudt en je voor de keuze stelt: een tientje fooi of doorzoeking van de auto.
Oh, wat hebben we uitstekende kranten. Van de suffertjes tot uitstekend geïnformeerde De Telegraaf, van het politiek correcte slaapverwekkende Trouw tot het doorwrochte NRC Handelsblad. Een misverstand, niemand is verplicht om ergens over te schrijven. Heb je een dom idee, dan hoeft niemand van de suffertjes tot de NRC daar over een stukje te maken. Dat in tegenstelling tot Moskou, Peking, Lomé en noem maar op, waar de inktkoelies verplicht zijn het dronkenmansgebeuzel van de president of hoe die malloten ook heten mogen, op te schrijven. Dus, als je een mening hebt die niemand een mallemoer interesseert, begin zelf en blaadje of spring in het open riool van internet.
Ja, er gaan dingen mis, omdat de mens geneigd is tot het kwaad en vooral tot het kwaad. Ja, corruptie komt voor, onrechtvaardigheid bestaat, list en bedrog, achterbaksheid en slappe knieën, allen die boven ons gesteld zijn, ze hebben er last van, immers, het zijn geen engeltjes. Maar, als het uitkomt, hangen ze. En dan kunnen ze niet de geheime dienst opdracht geven de klokkenluider even te vergiftigen, of de journalist of parlementslid of actievoerder door de rechter even jaren in de bajes te laten smijten.
Wie ontevreden is over dé politiek, we hebben allemaal woensdag een speciaal wapen: de rode potlood als zwaard en het stembiljet als schild. Stem goed, en als je dat niet doet, is alles je eigen schuld, dikke bult.
Tijl Uilenspieghel
