Ik moest begin deze week in Winsum wezen, op een adres aan de Meeden. Van de provinciale weg, langs de brandweer.
Wat een afzichtelijke aanblik!
Daar staat voor de bocht een Blikvanger, u kent dat wel, een groot net op een paaltje, bedoeld om blikjes in te gooien als je op fiets, brommer, scooter of desnoods e-bike klaar bent met Red Bull, Coca, Spa, of wat voor drankje dan ook dat je zo nodig hier en nu en wel ter plekke moet drinken terwijl je je in het verkeer voort beweegt. Hoe het ook zij, beter in de Blikvanger gekieperd dan in de berm.
Nou heeft iemand de Blikvanger gebruikt om een vuilniszak, een emmer en nog wat rotzooi in te kieperen. Je ziet dat voor je in een huiselijke situatie. Gretha zeurt al weken lang over die troep in het schuurtje. En Jannes bezweert telkens weer: “Ja, ja, morgen is het weg.” En Jannes denkt: “In de vuilnisbak, doe ik niet, want dat kost me wat. En wegbrengen naar het stort in Usquert, ja hoor, ik zal me daar gekke Henkie wezen.”
En dan is het moment er dat Jannes een ingeving krijgt, legt de rotzooi in de achterbak, stopt bij de Blikvanger en smijt diezelfde rotzooi in het net. En Gretha kirt tevreden: “Goed gedaan mijn kerel, opgeruimd staat netjes.”
Ja, ik kan een doos scheldwoorden loslaten, van aso, tokkie, hufter. En nog een doos bijvoeglijke naamwoorden erbij, van ongehoorde, smerige, laffe, achterbakse. Het levert een mooie scheldpartij op. En ik kan ook nog eisen dat de buurtagent een onderzoek in stelt, ik kan nog oproepen dat getuigen zich moeten melden, dat de wethouder een onderzoek instelt en dan bemoeit de gemeenteraad er zich mee. En dat was het dan.
Ach, het was een van de onbekende mooiste stukjes Winsum, daar tussen de provinciale weg en de bocht in de Meeden, lommerrijk, weiland in het groen, vredige bebouwing voor mensen die genieten van een boterham-met-tevredenheid, verkeer dat alleen maar doorrijdt. En dan zweeft ineens een halve vuilnisbak in de lucht.
Als blikvanger.
Tijl Uilenspieghel
