Onderdendam ( Gr. ) Vrijdag 1 Juli 2022, 05u25 ( Zomertijd ):

” ZW- wind. Windkracht 3. Zwaar bewolkt. Een laag donkergrijs wolkendek. Dat zich over de hele hemelkoepel uitstrekt .Slechts hier en daar zijn in die donkere wolken wat openingen. In het noordoosten bijvoorbeeld. Het zijn maar twee kleine ronde gaten waardoor wat groezelig geel lucht schijnt als een pisvlek in een te lang gedragen onderbroek. Het is duister. Wanneer het niet zo warm zou zijn, zou je dit een wat onheilspellende sfeer noemen. Het is slechts de naneuk van het onweer en de harde regen van vannacht. De broeierigheid is ondanks de aanwakkerende wind niet verdreven. De luchtvochtigheid heeft zijn maximum bereikt volgens mijn iedere ochtend tevoren geraadpleegde weersite. Geen spoor van zon te zien. Die schijnt nu korter over dag. Ook al is dat maar een paar minuten. Hij staat vandaag exact zestien uur en vierenvijftig minuten boven de horizon. Is precies een kwartier geleden aan zijn reis door de hemel begonnen. Alleen niet waarneembaar. Met onze hond Nantske sta ik fronsend om me heen te kijken vanaf mijn hoge standpunt, het houten bruggetje over het Boterdiep, het kanaal voor ons huis. Midden in het dorp hoor ik een zwarte kraai [ Corvus corone L. ] bassen. Aan het donkere geluid van de contactroep te horen, moet het een groot volwassen beest zijn. Kraaien kunnen iets meer dan een pond wegen, om precies te zijn vijfhonderd twintig gram. Een salvo van hoge , roltonen, in feite hele korte stoten verraden het overbekende geluid van een scholekster [ Haematopus ostralegus L. ]. Die vliegt een  patrouillerondje over zijn voedselgebied. Links komt een meerkoet [ Fulica atra L. ] vanuit het dorp op de brug af zwemmen. ‘ Kwoah…kwoah..kwoakh…’, heel hoog komt een kauwtje [ Corvus monedula L. ] overvliegen. Het is overal nat nog van de regen. Net voor het begin van de wandeling leegde ik mijn regenmeter in onze achtertuin: dertien millimeter zat erin. Onze regentonnen stroomden bijna over. Met Nantske aan de lijn ga ik het bruggetje af . Ontwijk de takken van degrote, gele treurwilg [ Salix babylonica etcetera L. ]. Zodra de wind wat krachtiger wordt, zwiepen die gevaarlijk  over de brugleuning. Het is altijd opletten dat mijn bril niet door een tak van de kop wordt gemept. Ik zet met enige opluchting mijn eerste stappen op mijn wandelpad.

 ‘ Hazenpeper ‘

Scholeksters rellen nu samen. Het geluid komt uit het zuidwesten. Nog even kijk ik die richting uit. Daar scheurt de het wolkendek. Een teerblauwe kleur doorbreekt de alom heersende grijsheid daar. Er is niet alleen teerblauw te zien. Ook aan de randen van de scheur zijn rozerode accenten. Voor me uit is het daarentegen knap duister. Ik schrik zelfs even van een schim met spookachtig uitslaande vlerken;gewoon  een volwassen blauwe reiger [ Ardea cinerea L. ]. Spanwijdte twee en een halve meter. Hij wijkt naar de rand van de scheidingssloot tussen de wei links en de percelen die André van der Schans in gebruik heeft als grasland. Daar is afgelopen week juist de tweede maaibeurt gepleegd. Toch bevalt het de reiger daar niks . Hij stijgt weer op en met een wijde bocht zweeft hij , – daar hoeft  hijmaar een paar slagen metzijn vleugels voor te doen -, naar een beschutte plek achter de meidoornstruiken [ Crataegus laevigata L. ] op het tweede lange stuk van mijn pad. Ik sla de hoek om en volg mijn weg naar het zuiden. Links vliegt een wilde eend [ Anas platyrhynchos L. ]  , een vrouwtje, op uit het riet van de Verlengde Oostersloot. Door de schutkleuren beschermd. Want me totaal niet opgevallen. Een kraai vliegt me achterop op vijf en twintig meter hoogte, vervolgt zijn reis boven de immens grote wei links, eigendom van Harm van der Giezen. Een paar tellen later gevolgd door een tweede kraai. Maar de reis is maar kort. Nog geen twee minuten later komen ze weer terug. De tweede kraai heeft, vermoed ik, gewoon haar partner opgehaald. Laag, nog maar dertig centimeter scheert een scholekster over de grashalmen van het perceel rechts, ook van de familie van der Giezen. Kraaien interesseert het niet wat van wie is. Ze erkennen geen eigendomsrecht. Zijn beroepsstropers. Wat heerlijk moet dat zijn. Dat gevoel van vrijheid zijn wij, zoogdieren op twee benen, totaal kwijt. Driehonderd meter voor me huppelt een  haas [ Lepus europaeus L. ] het pad op. Nu is het nog slechts een stipje. Dan gaat hij zitten en kijkt om zich heen. Ineens duikt vanuit de berm links een tweede haas op. Die had zich kennelijk uitstekend verstopt. Ze rennen een meter of tien achter elkaar aan. Dan keert de tweede haas, aardig uit de kluiten gewassen, zich abrupt om en loopt terug onze richting in. En blijft doorlopen tot hij nog geen acht meter van Nantske vandaan is. Gaat dan rechtop staan en kijkt ons strak aan. Acht meter worden er zes. Zes vijf. De haas blijft rustig zitten en kijkt mijn hond spottend aan. Dan schiet hij ineens naar links , rent de wei in en staat pas stil als hij midden in het omvangrijke perceel is. Dan gaat hij opnieuw rechtop staan om te kijken of de hond hem volgt. Onze hond doet nauwelijks een poging achter de haas aan te gaan. Zij zakt wat in. Daar gaat mijn ‘ hazenpeper ‘, denk ik. En negeert de haas verder die nog even blijft staan. Dan rent hij weg door de wei tot aan de Drie Boompjes en is uituindelijk uit het zicht verdwenen. De andere haas loopt nog steeds voor ons uit op het pad, maar wel op een afstand van vierhonderd meter van ons vandaan. Die loopt al voorbij de ree van herenboerderij de Haver. In het perceel achter de ree relt een scholekster met veel lawaai. De eerste meeuw van deze ochtend vliegt me tegemoet, ik ben dan nog geen meter meer af van de ree naar de boerderij. Als ik het lange door struiken beschaduwde pad in kijk, zie ik halverwege nog een derde haas zitten. Maar Nantske is niet geïnteresseerd. Wanneer ik me omdraai en op de terugweg wil gaan, zie ik in mijn ooghoek iets geels schemeren. Dan dringt het tot me door dat de brede  gele vlek achter de boerderij van Harm van der Giezen een akker met wintertarwe is, die op het punt staat rijp te worden. Dus daarom gaan hier vlakbij altijd spreeuwenkanonnen af.

Een kleine twee meter afstand

Nog steeds heb ik ze dit jaar tot nu toe maar twee of drie keer gezien. Twee gierzwaluwen [ Apus apus L. ] zwieren sierlijk door de lucht. Wat gaat dat snel?Gierzwaluwen kunnen gemakkelijk een snelheid  van 111km. per uur halen: ‘    Gierzwaluwen kunnen op eigen kracht (dus niet in een duikvlucht zoals roofvogels) een snelheid bereiken van 111 km/uur. Kijk dus niet gek op als je op de snelweg wordt ingehaald door een gierzwaluw… Flits! ‘Valt te lezen op de website van Vogelbescherming. [   https://www.vogelbescherming.nl/beleefdelente/blog/lezen/het-gaat-hard-gierzwaluw-records  ].  Een hoop levende wezens ben ik nu tegengekomen maar mensen nog niet. De hele week liet  voor zessen de Wielrenner met de Grote Gele Rugzak zich niet zien. Af en toe kijk ik over mijn schouder of er ook iemand pijlsnel aankomt. Dan zie ik toch een stipje , dat ditmaal geen haas is. Het wordt  groter en daar  en doemt heel ontspannen de Onbekende Fietser 7.0. op. De man is reusachtig en daardoor lijkt zijn E- bike heel  klein Hij zit rechtop, knikt en groet uitgebreid heel nauwkeurig articulerend : ‘Morrrrgen ..’. Heeft een grijze trui met een hoody aan. Is al de hoek om voor ik het in de gaten heb. Mijn ‘Huis’- kraai tref ik weer op zijn vaste plek: in de top van de tweede meidoorn. Driemaal laat hij een positieroep horen . Ik kan hem benaderen tot een kleine twee meter. Dan vliegt hij op en strijkt neer in de wei rechts. Ik sla de hoek om voor het laatste stuk.

Column uit Brabant

Een blauwe reiger komt aangevlogen vanuit het Noorden, grauwt terwijl hij laag over de grond scheert. Het blijft indrukwekkend te zien hoe deze grootste roofvogel van het Noorden zijn omgeving beheerst. Dat grauwen dient om concurrenten te verwijderen uit zijn voedselgebied. Een vorm van : ‘ Hier ben ik .’. Ik zie een auto vanuit het dorp deze kant opkomen maar die wil uitsluitend keren op de ree van Annemarie de Haan. De alertheid voor mijn omgeving neemt wat af , omdat ik aan het nadenken ben over een column die een goed ingevoerde journalist , Tony van der Meulen , voormalig hoofdredacteur van het Brabants Dagblad, inmiddels gepensioneerd, maandag 27 Juni in die krant schreef naar aanleiding van de steeds heviger wordende boerenprotesten. [  www.bd.nl/opinie/boerenbelang-heeft-het-prima-voor-elkaar-in-de-br-politieke-beinvloeding-br~a233ce1e/ ] Een wederzijdse vriendin stuurde hem mij toe, wetende dat ik al heel lang me interesseer in  de rol die de Boeren Burger Beweging van Caroline van der Plas tijdens de boerenopstand speelt. Een naar mijn idee volledig uitgedachte strategie van BIG-Agro om bestuurders via intimidatie onder druk te zetten.  Met instemming van de auteur druk ik hem hier volledig af.

Boerenbelang

De welbespraakte koningin van het boerenbedrog, Caroline van de Plas, ontstak in de Tweede Kamer in geveinsde woede, toen enkele fracties wezen op haar intense banden met de vleesindustrie. Ze gaat iedereen die er nog een keer over begint voor de rechter slepen, en voelde zich ook ‘zeer, zéér gekrengd’.

Ik moet dus terdege op mijn tellen passen. Maar ik vermoed haar wraak te ontlopen door alleen te herinneren aan haar agrarische verleden, zonder daarbij natuurlijk ook maar iets te willen suggereren. Caroline van der Plas schreef voor een blad voor de vleesindustrie, was chef redacteur van PigBusiness en Pluimveeweb, en werkte als voorlichter voor de boerenlobbyclub LTO Noord en de Nederlandse Bond van Varkenshouders.

Verder niets aan de hand.

De verwevenheid (maar dan heb ik het natuurlijk niet over Caroline van der Plas) van het grote boerenbelang met de politiek is fascinerend. De massale demonstratie in Stroe is voor een groot deel betaald door de mengvoergiganten ForFarmers, AgriFirm en De Heus. Hun belang is groot: bij een halvering van de veestapel halveert hun miljardenomzet. ForFarmers sponsorde een tijdlang Yvon Jaspers en haar programma Onze boerderij. Geschrokken door alle ophef houdt ze niet meer haar hand op in een mengvoerfabriek. En kunnen wij allen Yvon weer in ons hart sluiten als de innemende boerenkoppelaarster.

Interessant is wat zich afspeelt ten kantore van mengvoergigant De Heus. De voormalige woordvoerder agrarische zaken (en daar hoort altijd, alsof het toch niet zoveel voorstelt, milieu bij) van de VVD in de Tweede Kamer, Michiel Peters, werkt nu bij De Heus als lobbyist. Verrassenderwijs treffen wij daar ook een grote zoon van het Brabantse liberalisme aan, Roel Gremmen. In de Brabantse Staten voert hij als fractiesecretaris van de VVD kranig het woord over klimaat, milieu en natuur. En laten dat nou precies de onderwerpen zijn waarover hij in zijn dagelijks werk moet uitleggen dat er eigenlijk weinig aan de hand is. Bij De Heus is Roel hoofd van de afdeling Public Affairs en Duurzaamheid, ook dat nog.

Maar laten wij vooral ook goede nota nemen van het welgemeende advies van Caroline van der Plas: al dit soort zaken moeten wij zeker niet met elkaar vermengen. “

Geschiedenis

Al een tijdlang schrijf ik hier over het Tweede Kamerlid Caroline van der Plas van de Boer Burger Beweging. En dat doe ik met ongemak, laat ik dat maar eerlijk zeggen. Dat ongemak komt voert uit wat je vaak niet leest over deze volgens Maurice de Hond steeds groter wordende partij . Dat is haar ontstaansgeschiedenis. Het uiterst serieuze Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Parijen [ DNPP ]  van de Rijksuniversiteit Groningen schrijft het volgende over de ontstaansgeschiedenis van deze partij:

“ Op 1 november 2019 richtte Caroline van der Plas samen met Wim Groot Koerkamp en Henk Vermeer in Deventer de vereniging Boer Burger Beweging (BBB) op. Aanleiding vormden de protesten van boeren tegen het strengere milieubeleid en in het bijzonder de beperking van de uitstoot van stikstof die het derde kabinet- Rutte aangekondigd had. De BBB zag zichzelf als ‘de stem van en voor het platteland’. Bij de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 verwierf  BBB meer dan 100.000 stemmen, ruim voldoende voor één zetel. Begin 2022 telde de partij bijna 2400 leden. Volgens de statuten was het doel van de partij ‘om op een vernieuwende wijze het contact tussen boeren en burgers te herstellen, wederzijds begrip te kweken en de verbinding tussen het buitengebied en de burger te versterken’. Op 13 mei 2020 stelde een (digitale) ledenvergadering een voorlopige kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 op, die op 17 oktober 2020 definitief werd vastgesteld. Van de 26 kandidaten waren twaalf ‘boer’ (dat wil zeggen werkzaam in landbouw, veeteelt of tuinderij); de overige veertien waren ‘burger’, maar vaak indirect bij de agrarische sector betrokken (als adviseur, consultant of ondernemer in de voedselindustrie). Enkelen waren lid (geweest) van CDA, VVD of een lokale partij. Lijsttrekker werd Caroline van der Plas; bij de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 werd zij als enige verkozen. De BBB stelde ‘naoberschap’ tegenover ‘kosmopolitisch individualisme’. Volgens haar  verkiezingsprogramma (dat ook in zes streektalen, waaronder het Haags, werd gepubliceerd) hadden de gevestigde partijen ‘het belang van de rol van boeren, tuinders, vissers en jagers… onvoldoende onderkend’ en ontbrak een langjarige en duurzame visie op de ontwikkeling van het platteland. De partij stelde de belangen van het platteland centraal, maar haar program bevatte ook tal van eisen op andere terreinen. De BBB wilde een nieuw Ministerie voor het Platteland vestigen op minstens 100 kilometer van Den Haag en Tweede Kamerleden evenals nieuwe bewoners van het platteland een ‘inboeringscursus’ laten volgen. Plattelandsgemeenten zouden niet gedwongen mogen worden te fuseren en zouden gratis openbaar vervoer moeten krijgen. Basisscholen moesten behouden blijven zolang die meer dan 40 leerlingen hadden, en er zou ook meer geld voor politie op het platteland moeten komen. De belangen van boeren en andere plattelanders klonken ook door in de voorstellen voor een flexibeler mestbeleid, terugdraaien van stikstofmaatregelen, de afwijzing van zonnepanelen of woningbouw op vruchtbare landbouwgrond, meer vrijheid voor jagers en beperking van natuurgebieden.  Andere eisen hadden weinig met deze belangen te maken. Zo ijverde BBB voor invoering van een referendum en een Constitutioneel Hof (om wetgeving aan de Grondwet te toetsen) en de directe verkiezing van burgemeesters. De Eerste Kamer zou door gemeenteraden moeten worden verkozen – mogelijk speelde daar wel weer het belang van plattelandsgemeenten mee. Op andere punten nam de partij soms een wat meer behoudend standpunt in (zo wees zij zowel negatieve als positieve discriminatie af, wilde ze terug naar 130 kilometer op de snelweg en keerde zij zich tegen een Europese ‘superstaat’ maar ook tegen een Nexit), soms een liberale positie (legalisatie van soft drugs, kernenergie) en soms een meer linkse of sociaaldemocratische opstelling (een tweejarige middenschool, een nationaal zorgfonds, hogere winstbelasting grote bedrijven). “

Marketing

Wat het Documentatiecentrum niet vermeldde was dat de oprichters van de Boer Burger Beweging niet gewone maatschappelijk bezorgde burgers waren maar Senior Managers en eigenaars van het PR- bureau ReMarkAble in Deventer dat zich ( bijna ) uitsluitend bezighoudt met campagnes voor de Agro- en Food –industrie. Met klanten als ABZ Diervoeding; AG Leader; Agrea ; Agri-Plastics. The Calf Housing Specialist;  Agriant;  APC .Agro Pest Control ;AlliCare ; Bayer; Bayern Genetic ;BIOAG Europe, Boehringer Ingelheim; BoerBurgerBeweging ;Boerderij. Chips zo van ’t Land; Bosch HIT BV; BouMatic; Bromach. Importeur van wereldmerken; CAV Agrotheek Care; CEB Consultancy en Bedrijfsadministratie, etcera, etcetera. Ik kan nog eindeloos zo doorgaan. Heel grote en wat kleinere ondernemingen , allemaal bedrijven die direct dan wel indirect garen spinnen bij de bestaande intensieve landbouw en vleesverwerkende industrie, zoals Homburg. Wat onmiddellijk de vraag oproept aan wie is Caroline van der Plas , het gezicht van deze ’plattelandsbeweging ‘ en Tweede Kamerlid  ‘ zonder last en ruggespraak ‘ nu eigenlijk werkelijk schatplichtig. In ieder gevaarlijk niet aan mij, bewoner van het platteland…………………….( wordt vervolgd )

Iedere ochtend tussen 04u00 en 07u00 doet Kees Willemen, journalist en (politiek ) tekenaar uit Onderdendam (Gr.) een ‘Winkelhaakje ‘. Dat is een wandeling van ongeveer 25 minuten met zijn hond Nantske ( een elf jaar oude Golden Retriever –jachtlijn ) aan de oostkant van het Boterdiep in Onderdendam, een klein dorp van 595 inwoners , 14 kilometer ten noorden van de stad Groningen. Dit is al de zevende jaargang van de ‘De winkelhaak ‘.