Onderdendam ( Gr. ) Vrijdag 16 September 2022, 05u30 ( Zomertijd ):
“ N- wind. Windkracht 2. Een aangename wind die vooral in het donker het gebladerte lieftallig doet fluisteren. En daarmee de atmosfeer nog geheimzinniger en mysterieuzer maakt dan hij in dit soort duisternis al is. Helder is het grotendeels, wanneer ik met onze hond Nantske op het houten bruggetje arriveer hoog boven het Boterdiep. Er passeert een enkele auto. In het noorden en oosten zijn vaag wulpse wolken te zien met aanlokkelijke rondingen. Door de bomen van de Middelstumerweg twinkelen de toplichten van het windmolenpark in de Eemshavenweg. Acht en tachtig windmolens staan daar met een tip- hoogte van 200 meter. De meningen over de aanslag op de duisternis die zij plegen zijn nogal verdeeld, merk ik . Een trouwe lezer van deze blog merkte gisteren op :
Geniet je echt van die toplichten (en meer) van de windmolens? Ik vind windmolens prima, maar ik vind de kermis die we nu hebben verschrikkelijk. We wonen op een wierde en als we ’s avonds de hond uitlaten en een rondje wierde doen, dan zie je van verschillende kanten heel veel windmolens. Vooral richting Eemshaven. Vroeger was het daar donker om te zien, nu zie je al heel veel verlichting en de hoge nieuwe windmolens extra verlicht. Ze hebben volgens mij iets van 3 of 4 lampen per windmolen. Er staan er minstens dertig. Zoals gezegd echt een kermis. Ik vond het heerlijk, toen we hier kwamen wonen dat het hier nog zo donker is, in het westen had je overal kassen en was het nooit echt donker.
Ik verkeer in de luxe dat ik er ver genoeg van de Eemshaven af woon om ze mooi en aantrekkelijk te vinden. Wel, geloof ik dat je de industrialisatie van Noord Groningen niet kunt tegenhouden. Je kunt niet aan de ene kant je zorgen maken over het weg trekken van jongeren uit het gebied die werk zoeken. En aan de andere kant bedrijventerreinen willen tegenhouden. Overig, ik kom over het algemeen weinig mensen in het donker tegen die aan het genieten zijn van de ongerepte duisternis hier, integendeel. Kom over het algemeen ’s ochtends werkelijk geen kip tegen. Het is verder helder. Toen ik me stond te wassen viel er nog een stevige bui. Vannacht en gisteravond heeft het nog geregend. Zeven millimeter landde er in onze regenmeter. In mijn regenpak sta ik hier een beetje voor joker, want het is inmiddels al een tijdje droog. En dat blijft het ook de hele wandeling. Hoog boven mij staat een halve maan te stralen. En voor het eerst dit seizoen een groot aantal sterren. Een volkomen gaaf sterrenbeeld Orion links onder de maan. Met alle sterren in dat sterrenbeeld goed zichtbaar: Met de klok mee, de sterren : Betelgeuze ; Bellatrix; Mintaka; Rigel ; Saiph; Alnitak en Alnilam. En tussen Saiph en Rigel nog drie sterren: Nair al Saif ,Heka en Thabit. Ik moet zeggen dat ik ontroerd was mijn oude kameraad weer terug te zien. Voor mij het signaal dat de herfst nu echt begonnen is. Ook komt keihard het besef binnen dat ik vanaf vandaag tot eind februari in het donker zal lopen. Links van de maan tussen het sterrenbeeld Orion en de maan, de ster Aldebaran , de helderste ster van het sterrenbeeld Stier [ Taurus ]. Op de site Wikiwand : https://www.wikiwand.com/nl/Aldebaran_(ster ) vind ik over deze ster : “ Aldebaran (alpha Tauri) is een ster in het sterrenbeeld Stier (Taurus) en mogelijk een dubbelster bestaande uit Aldebaran A, een rode reus, en een Type M- hoofdreeksster. Aldebaran is de helderste ster van het sterrenbeeld en maakt deel uit van de Winterzeshoek. De naam is afgeleid van het Arabische الدبران (al-dabarān) wat de volger betekent, dit komt omdat Aldebaran de Plejaden volgt aan de nachtelijke hemel.
De ster staat ook bekend als Oculus Tauri [ KW : ‘Het oog van de stier ‘ ] en Pallicum [ KW: ????? ] . De rood gekleurde ster is met het blote oog goed zichtbaar en werd vroeger beschouwd als het rode oog van de woeste stier. Aldebaran maakt deel uit van de Hyadengroep en staat ook visueel nog in de open sterrenhoop Hyaden. De Hyaden zijn een open sterrenhoop in het sterrenbeeld Stier(Taurus). Ze zijn de dichtstbijzijnde sterrenhoop en ze liggen op een afstand van 153 lichtjaar. Er bevinden zich ongeveer 200 sterren in de Hyaden, waarvan er negen met het blote oog zichtbaar zijn. De leeftijd van de Hyaden is 625 miljoen jaar. De kern van de Hyaden heeft een diameter van 17,6 lichtjaar, maar een derde van de leden van de groep bevindt zich verder dan 32 lichtjaar van het centrum. De massa van de sterrenhoop is 400 zonnemassa’s .De heldere ster Aldebaran (“het rode oog van de stier” – alpha Tauri) staat in de Hyaden, maar staat veel dichterbij en is daarom ook geen onderdeel ervan. De helderste ster die wel bij de Hyaden hoort, Hyadum (Gamma Tauri) heeft een magnitude van 3,65. Bijna dezelfde naam maar toch anders is de Hyadengroep (Hyades Stream). Dat is een verzameling sterren die in het Melkwegstelsel in dezelfde richting bewegen als de Hyaden. Mogelijk behoorden deze sterren vroeger tot de Hyaden maar zijn zij in de loop van de tijd weggedreven. Aldebaran maakt deel uit van deze groep. “. Met een knipoog begroet ik Aldebaran en wens de ster geluk vooral omdat hij nu dicht bij de planeet Mars lijkt te staan vlak boven hem.
Toxic relation
Even wat anders : , het is vrijdag . De dag dat ik dieper op slechts een onderwerp in wil gaan. Vandaag gaat het om mijn relatie met de hemel , de lucht , de kosmos, zo u wilt. Die is hier in het donker zo rijk en ruimschoots aanwezig. Nergens is het zo duister als in Noord Groningen.. En die rijkdom is er niet voor niets . Die heeft ons iets te zeggen. Dat er meer om je heen is dan dat hongerige Godje in jezelf dat ‘Ik ‘heet. En waarvan de absolute vergoddelijking in de huidige persoonlijkheidscultus zo bewierookt wordt. Wie heeft er nog oog voor het geheel van alle dingen om je heen. Zo haat ik bijvoorbeeld selfie’s en niet alleen omdat ik een oude kerel ben met hangtieten en een buik als een te groot uitgevallen pompoen. Maar vooral omdat het totaal niets zegt over wie of wat ik eigenlijk doe, wil of waarvan ik droom. Of wanneer zo’n droom ook echt succesvol gerealiseerd wordt? Of gewoon mislukt. En waarom dat gebeurt? Terwijl de overheersende stroming in de huidige cultuur iedereen voorhoudt dat je niet alleen zoveel mogelijk van jezelf moet laten zien maar ook dat het beeld dat je van jezelf naar buiten brengt belangrijker is dan wat er in de realiteit gebeurt. Vandaar al die eindeloze stroom van grijnzende jonge mensen waarvan de een nog meer schik heeft dan de ander, die om zijn nek hangt. En die atomisering gaat heel ver. Zelfs mislukkingen worden verkocht als iets dat nu eenmaal een ongelukkige treetje is naar een te verwachten toekomstig succes. Alles wordt verkocht als een individueel toneelstuk dat naar een steeds groter publiek lonkt. Dat ziekelijk zoeken naar aandacht voor wat mensen beschouwen als Hun Eigen Zelf, zou je zonder meer een toxic relation kunnen noemen. Niet met een ander maar met zichzelf. En het gaat verder.
Weer de touwtjes in handen….
Wat vroeger publiekelijk georganiseerd was, zie de nieuw pensioenwet die op stapel staat , wordt neergezet als een individueel groeimodel waarbij de werknemer in de toekomst zelf het risico gaat dragen van verkeerde beleggingen door de pensioenfondsen. In de aardbevingsregio wordt schade aan bijvoorbeeld boerderijen waarvan het grootste deel gebouwd is tijdens de Groningse Agrarische Bloei, zeg het derde kwart van de negentiende eeuw , die nota bene als een tweeling op elkaar lijken met hun pronkerige voorhuizen en hun enorme voorraadschuren met die eeuwenoude gebinten, niet als een gezamenlijke opgave gezien dat collectief kan worden geanalyseerd en opgelost. Nee, de eigenaren ervan worden stuk voor stuk als een nergens op lijkende schade- claimer neergezet en bestookt met het ene onderzoek naar het andere. Onderzoeken die er alleen maar op gericht zijn om het uit te keren bedrag zo laag mogelijk te houden. En bij voorkeur wordt de verantwoordelijkheid voor een en ander het liefst ook nog eens richting de eigenaar geschoven. Want waarom hebt U niet zelf eens gecontroleerd waarom de schuur links verzakte al die tijd en er in de tussentijd wat aan gedaan? Had U die sloot naast de schuur echt wel breder moeten maken? En wie stalt nu zijn pas aangeschafte, super moderne New Holland trekker van meer dan twee ton in een krakkemikkige schuur van meer dan honderd vijftig jaar oud. Twaalf jaar Rutte- doctrine hebben niet alleen de publieke instellingen afgebroken Erger nog ze hebben de individuele Nederlander het fabeltje verkocht dat dit juist moest gebeuren om zelf weer de touwtjes in handen te krijgen. En de meesten geloofden nog ook deze profetie van de Grote Wegkijker en stemden op hem. Hoe dom kan je zijn ? ……………………………………….( wordt vervolgd )
Iedere ochtend tussen 04u00 en 07u00 doet Kees Willemen, journalist en (politiek ) tekenaar uit Onderdendam (Gr.) een ‘Winkelhaakje ‘. Dat is een wandeling van ongeveer 25 minuten met zijn hond Nantske ( een elf jaar oude Golden Retreiver – jachtlijn ) aan de oostkant van het Boterdiep in Onderdendam, een klein dorp van 595 inwoners , 14 kilometer ten noorden van de stad Groningen.
