Mit mien ogen dicht

Op een stedelijk gymnasium gaat bijkans het dak eraf: dit is het eerste schoolfeest sinds jaren. De feestcommissie bestaat uit vijfdeklassers. Tijdens het laatste schoolfeest zaten die net in de derde klas, nu zijn ze bijna de oudsten van de school en ze genieten zienderogen van dat wapenfeit. Geijkte knallers volgen elkaar op in de tot feestruimte omgetoverde aula.

Als het half twaalf is, de lichten aangaan en de bezems tevoorschijn worden gehaald om de troep mee op te ruimen, tapt de dj uit een ander vaatje. Tweedeklassers kijken verbaasd om zich heen. ‘Mit mien ogen dicht!’ zingt de feestcommissie mee met Burdy. ‘Jullie kennen Burdy!’ roep ik. ‘Natuurlijk, mevrouw!’ antwoordt de dienstdoende dj uitgelaten. De tweedeklassers kiezen eieren voor hun geld. Als die coole vijfdeklassers aangeven dat het oké is, dan is het meer dan oké. ‘Mor dat is apmoal herinnering aan n lekker bloudmooi wief!’ zingen ze na enig aarzelen mee.

Ingeborg