Dat lieve kale koppie
handen krom gegroeid
door het harde werk
elke dag op het boerenland
en zondags samen naar de kerk
Dat was mijn lieve vader
mijn trots en ook mijn toeverlaat
elke dag voelt nog steeds een gemis
wat denk ik nooit meer overgaat
’s Morgens vroeg was er mijn moeder
huisvrouw en ook nog uit werken
toch na schooltijd altijd thuis
zodat wij er niks van zouden merken
Ach ja, mijn lieve lieve ouders
al jaren niet meer in ons leven
‘k wou dat ik nog even zeggen kon
hoe trots ik was , en nog steeds ben
helaas, het is me niet gegeven.
