Ik huilde toen ik mijn jeugd verliet
en de grote mensenwereld binnenstapte
een wereld die zo gemeen kon zijn
en waar ik niets van het volwassenzijn snapte
Die wereld was zo wreed en medogenloos
en opeens stond ik daar middenin
als het kon zou ik terug zijn gegaan
want ik had het hier niet naar mijn zin
Maar ik groeide mee en werd volwassen
paste mij aan de meeste dingen wel aan
toch bleef ik terugverlangen naar daar
waar ik mijn eigen weg kon gaan
Ik hoor nu bij hen die middelbaar heten
en voel me hier best op mijn gemak
de jeugd die ik had was een heerlijkheid
en voor de volwassen werel heb ik ook een zwak.
