Ieder jaar is het aanbod op de wintermarkt vrijwel inwisselbaar: geurkaarsen, kerstkaarten voor een goed doel, kristallen met mogelijk geneeskrachtige werking, gefiguurzaagde dennenbomen, winterwol en heel, heel veel glühwein. We weten het van tevoren en we komen er graag voor. De voorspelbaarheid creëert een veilig gevoel, vertelde een zwaar overspannen vriendin ooit. Wanneer het aanbod weinig divers is, wordt in het Gronings gesproken over ‘ainmoudersgoud’ – spullen of kinderen van dezelfde moeder.
Een negatieve connotatie heeft dat woord niet: ainmoudersgoud kan ook betekenen dat je je zo vertrouwd voelt met vrienden of huisgenoten, dat je elkaars spullen gebruikt. In mijn studentenhuis leidde deze communistische inslag soms tot venijnige opmerkingen in het huisboekje waarin doorgaans melige raadsels en schuine moppen werden gedeeld, maar dat is juist de telgen van een gezin wellicht niet vreemd.
Ingeborg
