We hebben onze mond vol over mensenrechten, behalve tijdens sportevenementen

Het is wat vervelend, maar het vele vroege opstaan mag de pret niet drukken. De Olympische Winterspelen zijn begonnen! Het belooft weer onvergetelijk te worden. Sven, Kjeld en Sanne, zomaar greep uit onze schaatskanonnen, zijn er helemaal klaar voor. China gelukkig ook. Er waren wat extra voorbereidingen door corona voor nodig, maar alles is tot in de puntjes verzorgd. Corona-bubbels, detentiekampen en opgesloten journalisten, alles is geregeld.

Dat sport en politiek los van elkaar staan is een veel gebruikt en nietszeggend argument. Je kan niet gezellig ergens gaan sporten waar miljoenen Oeigoeren worden afgeluisterd, gemarteld, gesteriliseerd en in kampen worden gestopt. In 2021 riepen 180 mensenrechtenorganisaties gezamenlijk op om de Olympische Winterspelen in Beijing te boycotten. Het heeft weinig indruk gemaakt. Nederland heeft overigens wel een krachtig statement gemaakt. Er wordt geen delegatie gestuurd. De officiële reden is trouwens niet de schrijnende mensenrechtensituatie, nee, de coronapandemie maakt het wat lastig. Spierballentaal.

De diplomatieke en economische banden met China zijn te belangrijk. Zodra het volgens Beijing een binnenlandse aangelegenheid is houd je je mond. Zo simpel is dat. Gelukkig draait de Chinese propagandamachine op volle toeren. Fans kunnen bijvoorbeeld geen kaartjes kopen, ze worden aangewezen door Chinese overheid. Misschien krijgen de ‘supporters’ op de tribune wel wat extra punten voor hun sociale kredietscore wanneer ze extra hard juichen voor een Chinese atleet. George Orwell zou er een goed boek over kunnen schrijven.

Gelukkig kunnen we in de winter weer gewoon naar het Wereldkampioenschap voetbal kijken. Niet in de zomer deze keer, nee, het begint dit jaar eind november. In juni kan de temperatuur namelijk oplopen tot boven de 50 graden Celsius in Qatar. Het wordt dan voor Messi en Ronaldo net wat te warm om te schitteren. Achja, ook wel een keertje leuk toch? Ook in Qatar staat de sport trouwens los van de politiek. De minimaal 6500 arbeiders die zijn overleden tijdens de bouw van de stadions, dat is vervelend, maar het gaat uiteindelijk om de sport, toch? Gianni Infantino, FIFA-president, verkondigt echter dat het geen 6500 arbeiders zijn zoals uit onderzoek naar boven is gekomen, maar drie. Wel drie te veel voegt hij daaraan toe. Diezelfde man wil overigens een WK voetbal om de twee in plaats van vier jaar organiseren. Niet om het extra geld natuurlijk, het zorgt er volgens hem voor dat Afrikanen de levensgevaarlijke overtocht naar Europa niet ondernemen. Dit soort uitspraken zijn misschien wat minder gek als je je bedenkt dat zijn voorganger de door en door corrupte Sepp Blatter is. Ik begin mij ondertussen af te vragen op wat voor competenties ze selecteren bij de FIFA. Afijn, we dwalen af.

2022 wordt in ieder geval een jaar met geweldige sportevenementen. Dat de mensenrechten daarbij even wat minder belangrijk zijn, het zij zo. Wij kunnen in ieder geval de komende drie weken genieten van topsport. Persoonlijk kijk ik het meeste uit naar de 500 meter voor mannen volgende week zaterdag. Die mooie gek van een Scheperkamp gaat wel even laten zien hoe wij Nederlanders de baas zijn op de baan. Wat is de sport toch gaaf hé?

Julian Uil