Op dag één van mijn nieuwe baan belde journalist L. Ik bevond me in een veel te groot kantoor, zonder collega’s en zonder algeheel kompas. Hoe de telefoon beantwoord moest worden was me nog net duidelijk, maar op de een of andere manier hoorde ik journalist L. alleen heel zacht. Uiterst geduldig stelde hij zijn vragen, om ze daarna nog een keer of wat uit te spellen. ‘Ben je geboren Groningse?’ vroeg hij. Opnieuw probeerde ik de luidspreker van het vermaledijde toestel harder te zetten. Tevergeefs. ‘Sorry, ik versta je heel slecht. Ik kan helemaal niks worden met deze telefoon hier,’ zei ik. ‘Je kunt er niks mee worden? Ah, dan is mijn vraag beantwoord,’ lachte journalist L.
Ingeborg
