Onderdendam ( Gr. ) Dinsdag 31 Mei 2022, 06u05 ( Zomertijd ):

“ OZO- wind. Windkracht 1. Een groot,  afsluitend wolkendek strekt zich uit over de hemelkoepel . Egaal grijs van kleur. Alleen in het noordoosten een kleine streep gele lucht. Weerschijn van de zon die verder onzichtbaar is. Die is al meer dan drie kwartier op. Met onze hond Nantske sta ik met enige verontrusting te kijken naar de kleur grijs boven me. Ziet er verraderlijk vriendelijk uit. Zou het toch weer onverwacht gaan regenen? Ik kijk eens verder om me heen. Twee sprotters, Gronings voor spreeuwen [ Sturnus vulgaris L. ], zitten ineengedoken op de schuur van Jelte Verbree, onze bijna- buurman. Huismussen  [ Passer domesticus L. ] tsjilpen in de hoge heg rondom ons huis. Het geluid heeft niet meer de felheid van een paar weken geleden, toen er duchtig oorlog werd gevoerd om de beste nestgelegenheid en de hiërarchie in de groep. Het klinkt wat berustend allemaal. Ik vermoed dat dit komt doordat de nesten inmiddels gevuld zijn met jongen. En er flink gewerkt moet worden om voedsel bij elkaar te slepen. Dwars over het kanaal zwemt een meerkoet [ Fulica atra L. ] van de ene kant naar de andere. Een fuut [ Podiceps cristatus L. ] piept onder de brug door. Heel doelgericht  zie ik hem naar de wilgenstruik aan de overkant gaan, terwijl hij een bassend geluid maakt. Er moet dus nog activiteit zijn onder die struik. Ik ben gaan twijfelen, want de fuut die daar al meer dan drie weken op het nest zit, verschijnt maar niet met jongen. Nu trouwens nog steeds niet. Ik ben laat. Heb me overduidelijk verslapen. Ben weer eens in mijn eigen soes- val gestapt. Was wakker rond kwart over drie. Nog maar even soezen dacht ik, het is al zo vroeg licht en ik heb een dag vol werk voor de boeg. Nou, het resultaat is er: een gat in de ochtend geslapen. Ver weg, meer naar het dorp toe, klinkt koeren van een houtduif [ Columba palumbus L. ]. Ik schat dat hij in de bomen op de speelwei van de familie Biermasz zit, links aan de overkant van het Boterdiep. Ik ga het bruggetje af en zet even later de eerste stappen op het wandelpad.

Iets bruins?

Twee hazen [ Lepus europaeus L. ] rennen rond in de wei die grenst aan de keet waarin  Annemarie de Haan woont, zolang haar nieuwe huis nog niet is gebouwd. Een heeft ons in de gaten, stopt even, richt zich op zijn achterpoten op en kijkt in onze richting. Concludeert kennelijk dat wij geen gevaar inhouden en huppelt daarna gewoon door. In het noordoosten relt een scholekster [ Haematopus ostralegus L. ]. De atmosfeer is heel rustig en kalm. Voorzichtig rijdt een melktankauto de smalle ree naar  de boerderij van Sieb-Klaas Iwema aan het Jaagpad op, Ik ben dan al op de plek waar het pad een haakse hoek naar rechts maakt. Raar, het enige geluid dat ik hoor naast wat verkeersgerucht, is het fluiten van een graspieper [ Anthus pratensis L. ]. Het dappere vogeltje van 12,5 cm. groot doet zo hard zijn best om aan concurrenten duidelijk te maken dat de hele rij meidoorns [ Crataegus laevicata L. ]  tot zijn territorium behoort. Hij hipt van struik naar struik door dat dichtgegroeide struweel. Ik hoor het geluid zich verplaatsen. Het vogeltje zelf krijg ik niet te zien. Dan toch even, een kort ogenblik. Hij waagt nu de sprong naar de eerste essen- stobbe. Ik zie een lichtbruin vogeltje snel wegschieten tussen de pijlvormige blaadjes van het essen- uitschot. Kijk eens uitgebreid om me heen. Zie dan aan de overkant van de Kardingemaar op de percelen van Sieb- Klaas Iwema iets bruins bewegen. Eén iets? Nee, het zijn twee reeën [ Capriolus capriolus L. ]  die in de richting van de materiaalschuur van Iwema rennen. En twee minuten later het hele stuk langs de Kardingemaar weer teruglopen, met grote, snelle sprongen en verdwijnen uit zicht. Vraag me intussen af wat gisteravond de landbouwcombinatie deed op de percelen van Harm van der Giezen aan de overkant van de Havertsetocht, die nog in de schemering met licht van schijnwerpers op daar rondreden. Ik zie namelijk helemaal niets veranderd. Geen idee wat ze daar deden. Hoor het geluid van ganzen en zie ze dan verschijnen. Vliegen aardig snel in linie op vijftien meter hoogte over  mijn pad op weg richting het Oosten. Niet veel later, maar veel hoger , veertig meter, de eerste zwarte kraai [ Corvus corone L. ]  van deze ochtend in dezelfde richting. Juist, omdat ik laat ben, ben ik tot op heden , tot mijn verbazing, nog geen mens tegen gekomen. Geen fietser of automobilist. Gewoon geen kip. En dat blijft zo tot ik op mijn keerpunt ben, de ree van herenboerderij de Haver. Draai me om, roep Nantske en ga op de terugweg.

Over de schutting…

Weer het geluid van ganzen. Twee Canadeze ganzen [ Branta canadensis L. ]  ditmaal, zie ik de loop van de Kardingemaar volgen. Een jonge kraai vliegt me tegemoet richting het Zuiden. Het pad voor me is misschien niet echt bezaaid met zwarte wegslakken [ Arion ater L.  ], maar er zijn er wel veel heel jonge slakken te zien hier, een kleine vier centimeter lang.’ BAM, BAM, BAM…’, in de buurt van de boerderij van Wouda klinkt driemaal het persluchtkanon. En er volgt nog zo’n salvo. Onze hond , vroeger vreselijk bang voor die knallen , reageert al niet meer en loopt rustig door. Een volwassen kraai landt in de derde wei van Rozeboom, de wei met ‘Bultje ‘. Ik ben dan al op de hoek voor het laatste stuk. Twee wilde eenden [ Anas platyrhynchos L. ] vliegen op uit de Noordersloot. Nantske verlangt kennelijk naar huis. Want ze heeft geen enkele aanvechting om de wei van Rozeboom in te gaan, waar het gemaaide gras nog steeds in rijen ligt. Voor onze hond toch dé speelplaats bij uitstek. Daar zie ik nu alleen maar drie kraaien rond hippen, die af en toe wat pikken in het opgehoopte gras. Een scholekster trekt daar boven een rondje. Met veel lawaai komt vanuit de wei rechts een soortgenoot aanvliegen en samen beginnen ze heel triomfantelijk rondjes te maken. Een derde scholekster schiet ineens op tien meter hoogte over het pad voor mij. En voegt zich bij het luidruchtige tweetal. Lawaai maken, ja dat doet iedereen. Daarentegen is het heel stil op het gebied waar partijen eerder elkaar tot bloedens toe de kop ingeslagen hebben. Ik bedoel het stikstofprobleem. Daar lijkt maar geen duidelijke oplossing in te komen. Toch is ondergronds iets aan het schuiven. Het idee dat het wel eens bespreekbaar zou kunnen zijn om de melkveestapel in te krimpen hoor ik hier en daar, zelfs ook in de melkveesector. Daarom is het van belang om de ontwikkelingen bij de BoerBurgerBeweging [ BBB ]  in de gaten te houden. Deze politieke partij, die door exportslachterijen en veevoederfabrikanten in het leven is geroepen, zal waarschijnlijk vuur spugen over dit onderwerp. En nu zie je al dat men zich voorbereidt om volgend jaar tijdens de Provinciale Statenverkiezingen veel zetels te behalen. En van daaruit het stikstofbeleid te beïnvloeden ten gunste van de melkveehouders. Of dat gaat lukken hangt af van de doortastendheid van dit kabinet Rutte IV. Oh jee, doortastendheid te verwachten van een politicus die er een gewoonte van maakt om alle moeilijke onderwerpen bij anderen over de schutting te gooien, ik vrees echt het ergste………………………………………………………..( wordt vervolgd )

Iedere ochtend tussen 04u00 en 07u00 doet Kees Willemen, journalist en (politiek ) tekenaar uit Onderdendam (Gr.) een ‘Winkelhaakje ‘. Dat is een wandeling van ongeveer 25 minuten met zijn hond Nantske ( een elf jaar oude Golden Retriever –jachtlijn ) aan de oostkant van het Boterdiep in Onderdendam, een klein dorp van 595 inwoners , 14 kilometer ten noorden van de stad Groningen. Dit is al de zevende jaargang van de ‘De winkelhaak ‘.