1 december 2022 Onderdendam 9 Gr. ) Donderdag 1 December 2022 , 06u40 ( Wintertijd ) : “N- wind. Windkracht 1. Niets is te merken van de wind. Meer dan windstil is het. Bewolkt. Maar wel is die bewolking erg dun. Hier en daar schitteren sterren dwars door de nevelflarden. In het noordoosten aan de horizon pinkelen heel knus de rode toplichten van het windmolenpark bij de Eemshaven. Het ziet er tevreden uit. Misschien komt dat door het nieuws waarmee het Dagblad v/h noorden vanochtend opende. Het provinciebestuur heeft aan het Ministerie van Economisch Zaken klip en klaar duidelijk gemaakt dat er geen plaats in de Eemshaven is voor een kerncentrale . Ook niet voor die hele kleintjes, zogenaamde SMR’s [ Small Modular Reactors ], die nog in ontwikkeling zijn. Ik kijk om me heen vanaf mijn hoge standpunt, het houten bruggetje, acht meter boven het Boterdiep. Waar ik sta met onze hond Nantske .Achter me is het druk op de weg. Forenzen, waarvan sommigen zitten te gapen en uitgebreid in hun neus te peuteren achter het stuur. Terwijl andere chauffeurs braaf met een rietje koffie opzuigen. Hier en daar een auto met dancemuziek, die toetert vanuit de cabine. Ook een manier om al rijdend te ontwaken. Links van het bruggetje begint een meerkoet [ Fulica atra l. ] ineens met veel lawaai te protesteren. Er komt van geen enkele eend in de buurt ook maar enige reactie. Maar de meerkoet trekt er zich niks van aan en blijft schelden. Ik druk die lawaaimaker weg uit mijn bewustzijn door mezelf af te leiden. Kijk naar boven. Recht bijna boven me een deel van de grote Beer [ Ursa maior ] en hoog in het noordoosten het Steelpannetje, ook maar gedeeltelijk : de Kleine Beer [ Ursa Minor ] . Als ik me nog even omdraai en recht boven ons huis kijk , is de meeste opvallende ster geen ster maar de planeet Mars. En Venus is in het zuidwesten ook al te zien. Orion , maar een heel klein stukje . Wel volledig het sterrenbeeld Tweelingen met de sterren Castor en Pollux. Dichterbij op het water van het kanaal liggen doodstil als schijfjes gestold frituurvet drie ovaaltjes van licht. Mooie gesloten randen. Zo fraai weerspiegelt zich het licht van straatlantaarns op water zo glad als een spiegel. Ik ga naar beneden, de zestien treden af. Zet de eerste stappen op mijn wandelpad. Laat onze hond Nantske van de lijn. Regels vogelgriep versoepeld? Wordt bijna meteen verblind door de koplampen van een draaiende auto achter de schuur van herenboerderij de Haver. De auto rijdt de ree af en verdwijnt in de nacht. Alleen het spoor dat een stel rode achterlichten achterlaat, verraadt dat hij een aantal afslagen maakt en uiteindelijk de spoorwegovergang richting de Bedumerwijk ter Laan neemt. Dan dooft het rode licht. Ik kijk eens verder om me heen. Een ster halverwege de zuidoostelijke hemel kan ik niet helemaal plaatsen. Na de wandeling opgezocht, blijkt het gewoon Arcturus te zijn, van het sterrenbeeld Ossenhoeder [ Boötes ]. Overigens heel veel licht om te kunnen zien waar ik loop, is er ook vanochtend niet. Ik heb maar vijf meter zicht. En zie nauwelijks waar het pad een hoek van negentig graden maakt richting het zuiden. Een felle lichtflits ergens op de Stitswerderweg. Een truck rijd daar richting Kantens . Komt van het pluimveebedrijf van Kees de Rooij. Er is hier nog steeds een vervoerverbod. Die borden zag ik in de buurt van Winsum. Het kan zijn dat aan deze kant van Onderdendam de regels meer versoepeld zijn m.b.t. de vogelgriep- preventie. Er ontstaat een fractie meer licht in het oosten. Het silhouet van een hoge wolkenbank tekent zich daar af. Ook wordt de weerschijn boven Bedum iets sterker. Het is nu zo licht dat de scheuten uit de tweede essen- stobbe in de berm scherp zichtbaar worden. Als scherpe messen snijden ze de lucht aan flarden. Dat wil niet zeggen dat dit iets meer oplevert voor de zichtbaarheid van het pad. Het zicht blijft onverminderd slecht. Zelfs dicht bij mijn keerpunt zie ik eigenlijk de randen van de weg totaal niet. Dat het strijklicht uit Bedum even de paaltjes van de schapenomheining aanlicht is dan een welkome verrassing. Als spookbeelden, lijkend op super magere tieners die aan anorexia lijden en op sterven na dood zijn, staan ze daar huiverend in het donker. Van die paaltjes moet ik absoluut vandaan blijven, wil ik tenminste niet een stevige schok oplopen. Ik ga dichter bij de ree van de Haver lopen. Draai me dan abrupt om en ga op de terugweg. Zorgend dat ik maar twintig centimeter van de linker wegberm verwijderd ben. Een vage streep geeft aan waar ik die kan vinden. Uit de rode cijfers halen… Ik schrik. Een schel licht beschijnt mijn kuiten. Het zijn de koplampen van een truck vol krachtvoer die veel minder dichterbij lijkt, dan op het eerste gezicht schijnt. De tankwagen rijdt het erf van Harm van der Giezen op en posteert zich vlak bij de drie voedersilo’s aan de kopse kant van de stal. Een schaap begint , kennelijk gestoord in zijn slaap , geïrriteerd te mekkeren. Ik ontdek bijna tegelijkertijd nog een ster laag tegen de noordoostelijke horizon aan. Dat is Deneb van het sterrenbeeld Zwaan [ Cygnus ] . Deneb is Arabisch en betekent ‘achterste ‘, ook wel ‘ staart ’. Ik merk op een of andere manier dat er een tweede truck aankomt, daar achter me. Een melktankauto van Friesland Campina rijdt het erf op pal voor de ligboxenstal van Harm van der Giezen. Tegelijkertijd hoor ik hoe het krachtvoer de silo’s wordt ingeblazen: een hoog fluitend geluid wordt geproduceerd. Qua irritatie concurrerend met de propeller van wel een heel vroeg lesvliegtuig hoog boven de wolken. Starten de lessen op Groninger Airport Eelde zo vroeg om dit geldverslindend project uit de rode cijfers te halen? Geld dat beter besteed kan worden voor wat meer spoorlijnen die Groningen verbinden met het achterland. Een schaap hoest in het duister. Klinkt alsof hij veel dichter bij de omheining ligt, dan ik verwacht. Geen moment heeft onze hond aanvechting gehad om die kant op te gaan. Het schrikdraad werkt kennelijk prima. Consuminderen? Schrikdraad denk ik, terwijl ik de hoek omsla voor het laatste stuk, hadden ze beter om het hele buitengebied hier neer kunnen zetten. Wat eerst nog een landschap was dat de potentie had om je geest en lijf een gevoel van onmetelijke verruiming te geven, wordt nu alsof #Me Too nooit bestaan heeft, zonder toestemming aangerand.. Het wordt uitgekleed waar je bijstaat en verkrachting wordt niet alleen gedoogd, nee die wandaad krijgt een wettelijke basis dankzij de nieuwe omgevingsnormen. We hebben immers nog meer distributiecentra, hoogspanningsleidingen, windmolenparken op land nodig. Consuminderen voor een betere wereld? Ben je belazerd. Natuur is leuk maar ze moeten niet aan onze pleziertjes komen. En als het hier regent, vliegen we gewoon via Eelde naar Curaçao. Hebben we verdiend, toch? ……………………………….( wordt vervolgd ) Iedere ochtend tussen 04u00 en 07u00 doet Kees Willemen, journalist en (politiek ) tekenaar uit Onderdendam (Gr.) een ‘Winkelhaakje ‘. Dat is een wandeling van ongeveer 25 minuten met zijn hond Nantske ( een elf jaar oude Golden Retreiver – jachtlijn ) aan de oostkant van het Boterdiep in Onderdendam, een klein dorp van 595 inwoners, 14 kilometer ten noorden van de stad Groningen ). Nieuws