Dat je denkt dat het een door en door Engels woord is, dat volledig de lading dekt. Grasshopper. Want dat is wat een sprinkhaan immers doet: afgezien van het tsjirpen dat het mannetje uit alle macht doet om een vrouwtje zo gek te krijgen naar rechts te swipen, hupt hij. En gras is daarbij een plausibele habitat voor het huppen van deze kleine planteneter.
In Groningen ligt het woord niet zo voor de hand. Hier houden vooralsnog heel andere plagen de gemoederen bezig dan zwermen sprinkhanen die de oogst verwoesten. Ik kende het beestje als Hogelandster dan ook enkel als sprinkhoan.
Grashupper en grashipper (die laatste in het Westerkwartiers) bestaan in het Gronings echter ook. Zowel voor de sprinkhaan als voor een mager manspersoon. Ze springen hier dus niet alleen, ze huppen ook. En dat is ook gain wonder: zo’n baistje is goud smui.
Ingeborg
