Column: Komkommers

Nu ik , tijdelijk , zowel een blog als een column mag schrijven merk ik dat ik weer een oude gewoonte heb opgepakt . Ik deed het vroeger al , in mijn puberjaren , en ik merk dat ik het nu wéér doe . Úítstellen … Toen ik op de middelbare school zat voerde ik het hele jaar geen klap uit . Pas als het er ècht op aankwam dééd ik iets . In de weken van de examens sliep ik nauwelijks , las in één ruk de leerboeken door die ik het hele jaar niet ingezien had , en haalde op die manier mijn diploma, ook al was het met minimale cijfers .

Die neiging tot uitstellen voel ik nu weer . De afgelopen weken had ik heus wel èrgens ff tijd om een stukje te schrijven , maar ik deed het niet . Ik wachtte , vanouds , tot de druk zó hoog was , dat ik móest . En dus móet ik vandaag zowel een blog als een column schrijven . Het wèrkt voor mij , op deze manier , maar het risico zit er in dat mijn lezers daar anders over denken . Sorry !

Het is inmiddels vakantietijd , ook wel komkommertijd genoemd . Ik heb niet opgezocht waarom het zo heet , maar ik ga ervan uit dat men bedoelt dat komkommers vrij saai zijn , en dat de zomertijd , qua nieuws , dat ook is .

Persoonlijk hou ik erg van komkommers , maar dat terzijde .

Mijn blog gebruik ik meer als een dagboek , en staat vol met hele persoonlijke verhalen . Wie dat leest heeft al een héél goed idee van hoe en wíe ik bèn . Mijn column houd ik een stuk algemener omdat dàt voor een breder publiek is , en ik mij voor kan stellen dat menigeen niet persé zit te wachten op de intieme mijmeringen van Maria .

Het kan heel goed zijn dat ik in mijn blog over ongeveer hetzelfde onderwerp schrijf , maar de benadering zal een beetje anders zijn .

Terug naar de komkommertijd … de tijd waarin weinig gebeurt …Ik vind het nogal meevallen . De afgelopen weken hebben we nog tot onze oren in de Coronaperikelen gezeten , en eigenlijk zitten we dat nog steeds . Verder heeft een deel van ons land een hèftige overstroming meegemaakt , zijn huizen weggespoeld , en vakanties verpest , is een onschuldige jongen doodgeschopt , en een jong meisje zwaar mishandeld … Dat noem ik geen komkommers . Dat noem ik afschúwelijk .

Het lijkt wel alsof de wereld om me heen soms compleet ‘ van God los ‘ is . Maar dat is een onderwerp voor een andere keer .

Vakantietijd dus … En als je dan in het mooiste dorp van Nederland woont , kun je topdrukte verwachten . Ik merk het ook heel duidelijk op het TIP, waar ik als vrijwilliger werk . Het is héél druk . De camping Marenland staat helemaal vol , en het dorp krioelt van de toeristen . Het geeft een gezellig sfeertje , een vakantiegevoel in eigen dorp .

Die drukte heeft ook een nadeel . De toch al héle drukke autoweg die dwars door ons dorp loopt , richting Groningen , is nu nog veel drukker . Iedere dag steek ik met Puck , onze hond , die weg over , of althans , dat probéren we . Maar soms moeten we zó lang wachten , dat we dan toch maar doorlopen naar de verkeerslichten verderop . Ik blijf het jammer vinden dat er zó’n drukke weg loopt door de meeste dorpen van onze mooie gemeente .

Laatst vertelde iemand mij dat er hier in Winsum wel ooit een plan op tafel gelegd is om een weg òm Winsum te maken , maar het is blijkbaar ook weer , van diezelfde tafel , àfgeveegd .

Gelukkig is het bij sommige dorpjes wel gebeurd , zoals Mensingeweer en Zandeweer , en wat zullen die bewoners blij zijn met de rust die ze daar nu hebben . Heerlijk lijkt me dat !😃

Vooralsnog blijft Winsum een mooi , gezellig en druk dorp . Dat brengt ook veel leuks , hoor . Ik lach me soms een kriek om vakantiegangers die hun buitenproportionele camper op de bescheiden parkeerplaats tegenover ons huis willen manoeuvreren … of om echtparen die al ruzie maken vóórdat de dag begonnen is , omdat manlief de fietsen niet vlot genoeg van de auto af haalt , terwijl vrouwlief nodig moet plassen .. Je maakt van alles mee , en het is nóóit saai .

Ikzelf ben geen echte vakantieganger . Ik kan mij niet identificeren met àl die mensen die zó ontzettend geléden hebben , omdat ze tijdens de pandemie niet op vakantie konden .

Ik hou van kléin en vertrouwd , en vind het dus dicht bij huis óók helemaal príma .

Ik hoor de vogels , en zie de wolken , proef de lucht , en geníet , of ik nou op het Hogeland ben , of ergens in Frankrijk of Spanje ..

Wèggaan geeft me juist stress , omdat ik dat vertrouwde dan achter me moet laten . Ik was vroeger al een heimweekind en ik ben dat nog steeds soms . Dat wil niet zeggen dat we nooit weggaan , we hebben gelukkig toch al heel wat mooie reizen gemaakt en vakanties genoten , binnen Europa . Het betekent alleen dat ik nooit ècht ontspannen op vakantie ga , en thuisblijven ook gewoon heel fijn vind . Vakantie màg , maar móet niet .

Mijn man is vanaf zaterdag drie weken vrij . We verheugen ons er beide op , omdat we dan niks hoeven . We kùnnen weggaan , ik heb al van àlles uitgezocht , maar misschien blijven we ook gewoon thuis om lekker te klussen . In een dorp als Winsum , en in een huis als het onze , is thuisblijven eigenlijk een hele fijne optie ..☺️

Marieke Bos