GRONINGEN – Het is niet nodig om in Groningen nieuwe opvanglocaties voor vluchtelingen in te richten. Dat is de centrale boodschap die de zogeheten Bestuurlijke regietafel vluchtelingen Groningen heeft opgeschreven in het plan voor de opvang van vluchtelingen in de provincie Groningen.
Alle commissarissen van de Koning kregen in juni 2020 de vraag om een plan voor de opvang van vluchtelingen in hun provincie op te stellen. Het Rijk wilde zo twee vliegen in één klap slaan. Deze plannen moesten het landelijke tekort aan opvangplekken oplossen, en tegelijk aansluiten op het programma ‘Flexibilisering asielketen’ van het ministerie van Justitie en Veiligheid.
Geen aanleiding
Het Groningse plan is onder leiding van commissaris van de Koning René Paas gemaakt door de Groninger gemeenten, het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) en de provincie. Als uitgangspunt namen zij de afspraken die eerder voor de bestaande opvanglocaties voor vluchtelingen (Ter Apel, Delfzijl, Musselkanaal) in de provincie Groningen door de drie betreffende gemeenten en COA zijn gemaakt.
Door die afspraken slaagt Groningen er in om – in tegenstelling tot veel andere regio’s – kwantitatief ruim voldoende opvang te realiseren. Daarom ziet de Bestuurlijke regietafel vluchtelingen Groningen geen aanleiding om nieuwe opvanglocaties te beginnen.
De Groningse regietafel heeft op verzoek van het Rijk ook gekeken naar mogelijkheden om de opvanglocaties flexibeler te gaan gebruiken. Door bijvoorbeeld uit te breiden als er onverwacht meer vluchtelingen naar Nederland komen. Of juist te krimpen bij een significante daling.
Functioneren centraal
De Groningse regietafel begrijpt de vraag, maar stelt het optimaal functioneren van de centra voorop. Een verhoging van het aantal vluchteling brengt dat functioneren in gevaar. Terwijl bij een verlaging van het aantal de voorzieningen in de centra onder druk komen te staan. Daarom moet een vermindering van plekken over alle locaties worden verdeeld, vindt de bestuurlijke regietafel. Dan kunnen de AZC’s goed blijven functioneren.
Om de drie opvanglocaties ook te gaan gebruiken voor andere doelgroepen, vindt de Groningse regietafel niet realistisch. Het Rijk wilde weten of AZC’s misschien onderdak kunnen bieden aan studenten of arbeidsmigranten, als er langere tijd minder vluchtelingen komen.
Dat lijkt in Groningen een brug te ver. De onzekerheden voor gemeenten en huurders zijn hiervoor nog te groot. Bovendien ligt het niet voor de hand om in het opvangcentrum in Ter Apel studenten op te vangen. Daar zijn de reistijden voor mogelijke studenten in Ter Apel naar locaties van mbo-opleidingen, hogescholen en de RuG te fors.
