Analyse: Voor de tweede keer zetelroof

Het was een treurige vertoning in de Hogelandse gemeenteraad. Veel lawaai en weinig wol mochten de kiezers beleven die bij de gemeenteraadsverkiezingen op de SP stemden.

Met twee zetels in een gemeenteraad van 29 zetels, met 1555 stemmen, was de SP een verwaarloosbare factor. Wisten de twee ander oppositiepartijen VVD (2 zetels) en GroenLinks (3 zetels) op een aantal momenten scherpe punten aan de potlood te slijpen, wisten deze partijen ook dat bij politiek bedrijven ook geven en nemen behoort, de SP’ers Visser en Herkströter stelden zich op als proportieloze critici van het college van B&W en de raad zelf. Men zou kunnen zegen dat er slechts twee lampjes in de donkere raadszaal zaten. Helaas, de rest van de gemeenteraad had dit licht in de wereld gekomen, niet herkend.

Afgelopen voorjaar kwam het tot een crisis die er toe leidde dat Visser uit de SP stapte maar de zetel voor zichzelf behield en zichzelf omdoopte tot Lokaal Sociaal. Herkströter gaf haar zetel terug aan de partij die Joop Bergman er op zette en die inmiddels uit de partij is gestapt en de zetel voor zichzelf behoudt. Wat hun motieven ook mogen wezen, het eindresultaat van deze poppetjesschuiverij is dat de ruim 1500 stemmers op een uitgesproken partij die de SP is, in hun hemd staan. Men mag de lokale afdeling van de SP kwalijk nemen dat men niet in staat is geweest, indertijd deugdelijke, betrouwbare, toegewijde, bekwame en geschikte kandidaten voor het raadslidmaatschap te rekruteren.

Er werd wat geblaft, maar de karavaan trok voort

Een raadszetel wordt formeel toegekend aan een persoon. Moreel echter is een persoon via de kieslijst van een partij gekozen, met steun van een partij die verwacht dat een gekozene het betreffende programma onderschrijft. De kiezer geeft zijn of haar stem aan een kandidaat op een lijst waarvan hij verwacht dat die persoon zijn politieke kleur, gezindheid, zal vertegenwoordigen. Het is correct geweest van Herkströter om haar zetel terug te geven aan de SP. Wat Visser deed en Bergman doet, is wat in politieke analyses gewoon zetelroof heet.

Gelukkig is het nu de laatste keer geweest, méér kan niet want er zijn geen SP-zetels meer. Of het zou moeten zijn dat Visser en Bergman in de toekomst uit zichzelf, hun eigen fractie treden. Het is overigens beter voor het vertrouwen van de kiezers in de politiek dat dit gedoe zo snel mogelijk wordt afgerond.  Bij de volgende gemeenteraadsverkiezing zullen de kiezers hun ongetwijfeld vernietigend oordeel hierover geven. En men zou met vriendelijkheid Visser en Bergman kunnen aanraden voor de volgende verkiezing al elders onderdak te regelen voor als men dan nog volksvertegenwoordigende ambities heeft. Voor de bestuurbaarheid van de gemeente, zo laat het zich aanzien, heeft dit gedoe geen gevolgen. Er werd wat geblaft, maar de karavaan trok voort.

Berto Merx