Ik zou naar Frankrijk gaan maar heb dat toch maar niet gedaan.
Het is héél eenvoudig uit te leggen. Ons aller Hogeland is bezaaid met oude kerkjes waar je kunt genieten van vroegere tijden. Voor een kasteel hoef je niet ver te gaan. Bij ons heet een kasteel een borg en de graaf of markies noemen we hier gewoon jonker en zowel de jonker, als de ‘comte’ en de ‘marquis’ zijn financieel aan lager wal geraakt en bestaan alleen nog op papier als titels. Voor een goed glas wijn kun je met de wijngids van Harald Hamersma in de hand, heel wel terecht bij de Jumbo, de Albert Heijn, de Plus en ook de Aldi, hoor. Ga-es op de camping barbecueën, je bent al bek af door de voorbereidingen die om twee uur beginnen om zo tegen half acht pas de eerste merguez op het rooster te leggen, in de rook van de buren op drie meter afstand die niet weten hoe je stoken moet. Thuis? Moeder-de-vrouw haalt om twee uur de spullen uit de vriezer, ik steek om zes uur de houtskool in de fik, en na een uurtje gloeien is het aanvallen, op een comfortabele stoel en ruime tafel, dat in tegenstelling tot het ellendig barbecueën met een campingstoeltje en een campingtafeltje. En kleine museumpjes, het stikt ervan op het Hogeland. Grote supermarkten? Waar je gaat of staat op ons aller Hogeland, binnen tien kilometer is er een. En nog een heel belangrijk aspect. Elk gat in Frankrijk met meer dan duizend inwoners heeft een Gendarmerie. En je krijgt hartkloppingen als die Franse smerissen achter je rijden en blijven hangen want dan weet je dat ze wat van je moeten. Hier bij ons op Het Hogeland zie je vrijwel nooit politie en als ze achter je rijden, doen ze dat met de intentie om je zo snel mogelijk voorbij te rijden op weg ergens anders heen.
Dit soort gedachten kwamen bij me op, zondagmiddag op het terras van Ons Schathoes bij de borg Verhildersum in Leens. Tijden is geprobeerd het etablissement te exploiteren met keukenchefs zo op het niveau één ster. Het is met vrijwilligers geprobeerd en uiteindelijk is men er op uit gekomen dat de keuken onder de hoede van restaurant De Oude Sluis in Zoutkamp staat en de exploitatie onder de verantwoordelijkheid van de stichting Verhildersum valt. Zo ongeveer.
Het resultaat, dat is toch het enige dat telt, is een schappelijke menukaart van het type redelijke lunch, een hapje en een sapje zo rond drie uur of een eenvoudige maaltijd met biefstuk of sliptong en vegetarische varianten van gerechten. En dat voor een schappelijke prijs. Een gouden greep van Verhildersum, na een wandeling in de tuin, een keer niet in de borg geweest, genoten van de expositie van het werk van Henk Melgers, even zitten op het terras. De strelende wind over het water van de gracht en de vlag die netjes op de wind staat. Een zwarte leeuw met gele klauwen op een rode achtergrond met zwarte banen. Van wie zou dit het wapen zijn? Zo ontdek je altijd wat nieuws. Als je maar thuis blijft.
Zo als de Fransen zeggen: Il n’y a point de chez-soi, zeg maar: oost west, thuis best
Tijl Uilenspieghel
