Ik wou naar Frankrijk gaan, maar gelukkig, ging ik niet. En ik werd toch héél gelukkig, domweg gelukkig op ons aller Hogeland, door een kleine, fijne, serefijne, brief van wethouder Rutgers, já, Kristel Rutgers van het CDA. Ja. Van het CDA, ik benadruk het nog maar eens extra, zodat mijn ultra-critische critici het in één keer goed begrijpen.
Nou is het zo dat ik doorgaans hartkloppingen krijg en een adrenaline stoot en fobiëtische angstaanvallen, als er een brief van het gemeentebestuur op mijn deurmat valt. Het contact tussen de gemeente en mij – niet van mij met de gemeente, die laat ik zorgvuldig met rust – is niet méér dan de enveloppen met belastingaanslagen. En wat is het kenmerk van een belastingaanslag? Je betaalt hem en je krijgt daarna weer een nieuwe. Heb je één keer belasting betaald, dan kom je er nooit meer vanaf, van de belasting op het huis, op de vulnis, riool…. Het is makkelijk om te stoppen met roken dan van de belastingen of te komen.
Waar je ook niet vanaf komt zijn die nihilistische, defaitistische, negativistische, janktoon stukjes van energiecoöperaties enzo die overal verschijnen. Die denken dat U en ik beroepssukkels zijn die nog niet weten dat er een energieprobleem is. In 2021 (!) vragen ze U en Mij eens na te denken over zonnepanelen, zonneboilers, vloerisolatie en de spouwmuur ook en de warmtepomp niet te vergeten en de superieur hoog renderende verwarminsketel en spaarlampen en tochtstrips en dakisolatie, kortom slechte humor die om te beginnen 75.000 euro kost. En daar moet dan ook nog de waterbesparende douchkop bij. Het zijn wel lekker te lezen stukkies, van die energiefanaten. Er staat altijd hetzelfde in wat we tien jaar geleden al wisten en dus word je niet overvallen door iets verrassends, prikkelends, vernieuwends. En je kunt er niks mee of je moet er een hypotheek bij nemen voor de warmtepomp, boiler etc. en etc. En ook nog aluminiumfolie achter de radiatoren.
Kristel Rutgers, van alle markten thuis
En dan krijg ik van de wethouder, ons aller Kristel Rutgers van het CDA, een inspirerende, in vlot Nederlands en in een uitstekende stijl geschreven brief: “Alstublieft: uw gratis Energiebespaarbox. U doet toch ook mee?” Direct energie besparen in de woning? Kristel wil me daar graag mee helpen want dat “is niet alleen fijn voor uw portemonnee. Het verhoogt ook het wooncomfort én het is goed voor het milieu.” En daarom kan ik kiezen tussen een box met isolatiemateriaal, een met antionnodigewaterverspillingsapparaten, een energieregelaar of een doos met 1 dimbare lamp, 4 ledlampen en 1 slimme stekker. Ter waarde van ongeveer 50 euro. Zo’n aller aimabelste brief, die zet mij aan om maatregelen te nemen. En eenvoudig dat ons Kristel het heeft gemaakt! Gewoon naar een website, code intikken, box kiezen, winkel om af te halen uitzoeken. Ik koos voor de lampenbox temeer daar een slimme stekker inzit en het natuurlijk dé uitdaging is om er achter te komen of zo’n intelligente stekker slimmer is dan mijzelf. En goedgemutst toog ik met mijn CO2-machine naar de Praxis in Winsum om de box op te halen.
Is het nou teleurstellend dat mijn box tijdelijk niet leverbaar is vanwege de enorme belangstelling? Is het erg dat ik voor een paar weken op een wachtlijst sta? Kom op mensen, die Kristel – wethouder van het CDA, ik zeg het nog maar een keer – heeft precies aangevoeld wat nodig is om ons te prikkelen. En ook nog met persoonlijke belangstelling want, schrijft ze, “u bent geselecteerd voor deze actie. Want u woont volgens onze informatie in een koopwoning die gebouwd is voor 1981 met energielabel F of G of een voorlopig energielabel.” Zo, die weet waar ze het over heeft. Een klein foutje, om theoretische en praktische overwegingen zou mijn hut het energielabel X of Y of Z moeten hebben. Het enige dat in Huize De Bunker energiezuinig is, is de ouwe platenspeler want die gebruik ik bijna nooit.
Nog één weekje wachten, dan is die slimme stekker er, en ook de ledlampen. Kijk, dat was allemaal mijn neus voorbij gegaan as-ik in Frankrijk had gezeten. Het is zoals de Fransen zeggen: Chance vaut mieux que bien jouer, zonder geluk vaart niemand wel. Collateraal effect is trouwens dat we aan de keukentafel – aardappeltje, sperzieboontje, gehakballetje met fijne jus, u kent dat wel – toch een intensief gesprek hebben gehad over energiebesparing en het principebesluit hebben genomen zonnepanelen te nemen, het kost een cent maar dan heb je ook wel wat. Deze discussie is de schuld van Kristel. En ik moet dat natuurlijk weer gaan uitvoeren, dus.
Tijl Uilenspieghel
