In deze blog vindt men geen verhaaltjes over onschuldig ochtendgloren of brekende mistbanken en fraaie bloemen langs de weg of aan de kant van de landerijen. In ons landschap, in gezelschap van Nantske geeft Kees Willemen – inmiddels als zeven jaar – een eigen kijk op grote en kleine maatschappelijke problemen. Met het middel van de karikatuur, de sprekende dieren van de fabel, een kleine vertekening van de werkelijkheid, houdt hij ons wakker met de cartoons in zijn typerende stijl, gebaseerd op zwart-wit contrast met grote witte en zwarte vlakken.
De winkelhaak is een gereedschap om hoeken van 90 graden af te tekenen. En ook om te controleren of een hoek wel haaks is, 90 graden is. We kennen de winkelhaak in de uitdrukkingen ‘Hou je haaks ’(een aansporing tot standhouden) en ‘Niet in de haak zijn ’(niet kloppen). Dat zijn de tekeningen van Willemen: aansporingen tot standhouden en controleren of iets wel of niet klopt. Voor een voorproefje hiervan: www.facebook.com/kees.willemen92
Hij zal ook wel niet anders kunnen. Kees Willemen, geboren in 1943 in Rijen ( N.Br. ), studeerde aan de (toenmalige ) Katholieke Universiteit Nijmegen Nederlandse Taal en Letterkunde en Geschiedenis (1961 -1972 ) maar moest noodgedwongen om financiële redenen deze studies staken en ging de journalistiek in. Aan de Rijksuniversiteit Groningen studeerde hij Sumerisch en Akkadisch, twee spijkerschrifttalen ( 1989-1993 ) totdat deze studie wegens reorganisatie van het Instituut voor Talen en Culturen van Midden-Oosten werd weg gereorganiseerd.
Als politiek tekenaar werkte hij voor dagbladen als De Waarheid, De Tijd, Het Vrije Volk, Trouw, de Volkskrant, Leeuwarder Courant en het Nieuwsblad van het Noorden. Voor weekbladen als Propria Cures, het Nijmeegs Universiteitsblad, De Nieuwe Linie, De Haagse Post, De Groene Amsterdammer, Universiteitskrant (UK ) Groningen.
Daarnaast werkte hij als grafisch ontwerper voor tientallen actieclubs , ontwierp het ‘egeltje ‘beeldmerk voor de Vakbond voor Dienstplichtige Militairen )VVDM) waar hij de vaste tekenaar was voor ‘Twintig ‘, tweewekelijks, later maandblad van die bond. Laten we zeggen dat hij in de brede sociale en emancipatorische bewegingen een getekend spoor in zwart-wit heeft achtergelaten.
Hij laat in de brede sociale en emancipatorische bewegingen een getekend spoor in zwart-wit achter
Willemen werkte als journalist voor het Nijmeegs Universiteitsblad en Noorderbreedte, tijdschrift voor architectuur, landschap en cultuurhistorie in de drie Noordelijke provincies. Bijzonder in dat blad waren de korte gesprekken die hij hield met jongeren in kleine dorpen in het Noorden in de rubriek ‘Los Dorp’, die zich afvroegen, eenmaal achttien: Blijf ik hier of ga ik naar het westen? Ze werden in 2006 onder de titel ‘Honderd omeletjes met roomkaas‘ uitgegeven in een schitterend vormgegeven boekje samen met de foto’s van Awoiska van der Molen, ingeleid door een column van wijlen Martin Brill.
Ook dienend als illustrator en sneltekenaar is hij actief. Zo leverde hij in 2017 de illustraties voor het boek van de Winsumer Bert de Vries die in ‘De boer op. Verhalen van onderweg.’ het wel en wee schetste in de wereld van fokverbetering van melkkoeien. Als sneltekenaar stond hij jarenlang op markten in Groningen. Daar is hij, gezien de leeftijd, mee gestopt. Hoewel hij het directe contact daarbij nog een van de leukste dingen vond, die hij ervaren heeft als tekenaar. Dat werk doet hij nog wel vanuit huis. Een veelzijdig bestaan dus nog steeds, maar ….
De winkelhaak, is er dagelijks om stand te houden en te controleren. Dank zij Nantske die elke ochtend uit moet.
Berto Merx
