Onderdendam ( Gr. ) Woensdag 10 Augustus 2022 , 06u10 ( Zomertijd ):

“ NO- wind. Windkracht 2.Helder. Net als gisteren is het mistig. De lichten van de spoorbrug van Bedum zijn niet te zien. Er hangt een brede mistbank over de landerijen, alleen niet zo hoog als gisteren. Ik schat maar vijftien meter. Een ruim deel van de aalscholverbomen zijn vanaf het hoge punt dat het  hoogholtje is , goed te zien. Dat was gisteren niet zo, toen zag je die bomen totaal niet. Ik sta net een paar minuten met onze hond Nantske op het houten bruggetje over het Boterdiep. Heb  me niet verslapen. Was al rond vijven in mijn werkkamer, maar toen ik mijn weerbericht wilde downloaden, bleek dat het internet niet meer werkte. Na wat rukken en trekken aan de benodigde kabels gebeurde er nog steeds niks. Dus ik sta hier met een rothumeur. Een houtduif [ Columba palumbus L. ]  koert melancholiek vanaf de schuur van onze bijna- buren Marja en Jelte Verbree. Op de  rechterschoorsteen op het dak van ons huis  zit zijn partner en die geeft antwoord. Verderop in het dorp is er ook een duif die zich in het gesprek tussen de beide echtelieden mengt. Drie kraaien die samen een eindje verder  op het schuur van Verbree zitten, houden wijselijk hun mond. Genoeg intieme gesprekken van vogels afgeluisterd, vind ik. Ik geef een ruk aan de lijn en met onze hond  daal ik de zestien treden van het bruggetje af op weg naar mijn wandelpad. Zet een minuut later de eerste stappen op het beton. Voor onze hond waren in de berm van het wandelpad drie berichten van andere honden achtergelaten. Die geurvlaggen werden door Nantske gespeld. Honden zijn hartstochtelijke lezers van elkaars ‘correspondentie ‘.

Alsof er met een reuzenhark…

Achttien graden is het, zei mijn buitenthermometer vanmorgen. Ik loop op blote voeten en slechts een vest aan . Dat is goed te doen. Er staat wel iets meer wind uit het noorden. Gelukkig want iedereen strooit voor wat betreft de temperatuursverwachtingen voor  vandaag allerlei alarmerende boodschappen in het rond. Wie ouder dan vijf en zeventig jaar is, zoals ik, moet, als ik ze moet geloven in een bad gaan zitten gevuld met ijs. Een zwarte kraai [ Corvus corone L. ] laat driemaal zijn positieroep horen vanuit de bomen op het erf van Annemarie de Haan, rechts van me. Op de hoek tref ik in de eerste meidoorn [ Crataegus monogyna L. ] weer de kraai aan die daar altijd zit. Zodra we in de buurt zijn, een paar meter afstand zitten er slechts  tussen ons, verkast hij en vliegt naar de volgende struik. Even later zie ik hem door de wei links lopen zodra ik de hoek ben omgeslagen. Gisteren zijn alle percelen van Harm van der Giezen links en rechts van het pad bemest met verdunde drijfmest. De ammoniak was gister namiddag goed te ruiken maar die lucht is nu min of meer verdwenen. Jammer voor Nantske, want die moet nu aan de lijn. Onze  hond zou  het liefst zich gezellig willen rond wentelen  in de scherp riekende gier links en rechts .Daar zit ik vandaag echt niet op te wachten. Een misthoorn klinkt. Moet van de trein van Arriva zijn richting Buitenpost. Ik kijk eens verder dan de bemeste berm links. De zon is los van de horizon. In plaats van vuurrood nu witheet geworden. De lucht er omheen is prachtig vol oranje. Daarboven slierten sluierbewolking, die gelig van onderen worden aangelicht. De achterliggende lucht verloopt naar donkerblauw. In het land beneden lopen de sporen van sleepslang- mestverspreider. Er zijn smalle geultjes in de wei getrokken gevuld met donkerbruine drijfmest. De geultjes liggen op minder dan tien centimeter van elkaar. Alle velden zien er nu uit alsof er een reuzenhark doorheen getrokken is. Een fascinerend gezicht. Voor ik het besef sta ik op mijn keerpunt, de ree van herenboerderij de Haver. Draai me om en ga op de terugweg.

Meer vriendelijk voor het milieu

Omdat ik zo laat ben, ben ik niemand van mijn vaste fietspassanten tot nu toe tegengekomen. Nu het bijna tien over half zeven is, zou het weleens kunnen zijn dat ik een oude vriend ga zien. En vrijwel nadat dit idee bij me opgekomen is, verschijnt ver weg vanuit het dorp een lange figuur op een fiets. Aan de houding te zien, gebogen over de beugel op het stuur. Hij slaat de hoek om en nu is het meer dan duidelijk. Nog geen vijf minuten later passeert me de Vrolijke Fietser. ‘Goede morgen ‘, klinkt het over de velden. Ik groet enthousiast terug. Volg twee trekkers op de Bedumerweg van het loonbedrijf van Peter Wieringa uit Bedum met achter zich twee gigantisch grote vaste mestverspreiders. Die, eenmaal door het dorp, weer zichtbaar worden op de weg naar Middelstum. Vaste mest , wat in feite koeienpoep is vermengd met stro, word algemeen beschouwd als meer vriendelijk voor de bodem, het milieu en de natuur. Jammer is het dat het veel minder wordt toegepast. De mist is nu serieus dunner aan het worden, zie ik . Ik sla de hoek om voor het laatste stuk.

Uit de boerensector

Een blauwe reiger [ Ardea cinerea L. ] schreeuwt hard maar de vogel ontdekken lukt me echt niet. De mist is nog niet helemaal verdwenen. Het geluid komt ergens uit de buurt van de Havertsetocht. Halverwege het pad springt uit het riet een tweede reiger tevoorschijn die de vleugels spreidt en de lucht ingaat. Wegvliegt de wei in en onder het vliegen een ijselijke kreet slaakt. De sfeer wordt meteen anders. Misschien komt het omdat vandaag in het Dagblad van het Noorden bekend werd dat de 19-jarige dader die asbest en andere troep op de A7 bij Marum deponeerde met alle gevolgen vandien, uit de boerensector kwam. Hij zit inmiddels vast. Een loonwerker was het. Dat soort dingen gebeuren als mensen worden opgehitst door boerenleiders die daarna heel laf zeggen met zoiets nooit  iets van doen te hebben………………………………….( wordt vervolgd )

Iedere ochtend tussen 04u00 en 07u00 doet Kees Willemen, journalist en (politiek ) tekenaar uit Onderdendam (Gr.) een ‘Winkelhaakje ‘. Dat is een wandeling van ongeveer 25 minuten met zijn hond Nantske ( een elf jaar oude Golden Retriever –jachtlijn ) aan de oostkant van het Boterdiep in Onderdendam, een klein dorp van 595 inwoners , 14 kilometer ten noorden van de stad Groningen.