Je bent nog een beetje jong en je wilt ook nog wat. Nog niet geschikt voor de e-bike maar wel al ongeschikt voor…….noem maar wat. Dus huurde ik een elektrische scooter bij Winsum on Wheels. De eerste conclusie: Mensen, wat is Winsum toch mooi!
Het is allemaal heel eenvoudig. Ga naar de website van Winsum on Wheels, vul in wat je nodig hebt en voor € 19,50 huur je een elektro-scooter voor een uur; € 29,50 voor 2 uur en voor 50 euro een hele dag, waar je zo’n slordige 60 kilometer mee kunt rond toeren. Contactsleutel om en gas geven, dat is alles. Even een paar kilometer spelen met het groene monstertje om de wegligging aan te voelen, en daar gaat-ie.
Even gassen en je schuurt met 31 km over het fietspad van de Onderdendamsterweg. Links af De Brake in, een wijk waar je nooit komt. Een serene rust heerst er. Een man laat een hond uit, een vrouw op weg ergens heen. Dat is alles. Ik draai de Braaklaan op en hup: een file. De Braaklaan is door de wegwerkzaamheden aan de provinciale weg een hoofdverkeersader geworden, met talrijke verkeershinderblokken en ja, een grote, nou ja, reuzevrachtwagen moet zich daar doorheen wringen met een file als gevolg. Maar gelukkig, op mijn nuiver scootertje, zwalk ik er links-rechts doorheen. U kent dat gevoel wel als u in de auto zit te adrenalineren in de file door de scooters en brommers en motoren die daar grissig doorheen zwalken. Het gevoel, even aan de andere kant, om de files heen, dat is wel lekker. Per ongeluk raak ik ook nog de claxon van de scooter aan. Nou, dat geeft wel een adrinaline stoot in de auto’s vlak naast en voor me.
Op naar Munster, een gebied dat ik alleen ken van de advertenties voor de bouwkavels. Wat een prachtwijk, met waterpartijen, bootjes en boten, steigers in alle soorten en maten. Ook hier weer, rust en stilte. Een man is bezig met de boot, een jongen en een meisje spelen met een bootje. En kijk, daar ligt Munster 2, waarvan de bouwkavels in de aanbieding zijn. Ik geef je op een briefje, dat wordt straks een kleine Tuin van Eden. Bij de oude steenfabriek staat een enorm bord met de aankondiging dat er huizen worden gebouwd. Zo, dat is toch ook verheugend nieuws.
Op naar het station, gewoon op een bankje zitten. Op het bankje naast me zit een meisje met een e-bike, te wachten. Een ander meisje komt er aan en weg zijn ze. Wat is een station? Een station is een plek waar mensen snel heen gaan om er zo snel mogelijk weer weg te gaan. En als het niet snel genoeg gaat, heb je vertraging. Het plein is helemaal leeg, een oase van rust. En ineens komt een golf van beweging op, bus, mensen, trein en vijf minuten later is het weer stil, een stilte gemarkeerd door het ritmische peng..peng..peng..signaal van de spoorwegovergang op de Trekweg.
Ook zo’n plek waar je met de auto alleen maar komt om er weer zo snel mogelijk weg te zijn: Het Aanleg. Overzie het, het is er druk, voor de tijd van het jaar. Ik moet nog even bij De Print zijn en Rowan Vork maakt een mooie foto van me – je kunt er aan zien dat ze grafisch vormgever is. Even helemaal rechtdoor. Het gaat goed met de aanleg van opvangwoningen voor Afghaanse vluchtelingen, iets waar je normaal niet op let. En voor je het weet sta je in open veld, op de Schouwerzijlsterweg. Op naar Maarslag.
Als een wolk heel duur parfum hangt de geur om me heen, met een hoofdtoon van gesneden gras, een lichte houtgeur, met een beetje noten en een zweem fris bermfruit. Hoe heerlijk ruikt ons aller Hogeland. Een wandelaar groet niet terug. Kicken is het, over de oude provinciale weg met die beroerde bocht ter hoogte van Maarslag, vol gas terug te rijden. Naar de nieuwe rotonde van de ringweg noord, de Novaweg. Ik heb met de auto deze rotonde vijf keer achter elkaar gereden, gewoon om te genieten. Met de scooter op het fietspad, dit is gewoon een geluksmomentje. Even een stukje over de Novaweg die nog in de staat van gravelsteenslagwegdek verkeert, je wilt toch wel de eerste scooter zijn die daar ooit overheen reed, nietwaar? Wat moet dat mooi worden. Een weg met een bosje ernaast dat de Salvialaan en de Freesialaan aanstreelt.
Even de Boogbrug over naar het TIP, het toeristisch informatie punt, bij de bibliotheek. De immer vriendelijke en vrolijke vrijwilligers melden dat het héél goed loopt wat betreft het aantal mensen dat om toeristische informatie komt. Dat doet ons deugd. Er zijn zoveel mooie plekjes in Winsum waar je eigenlijk een scooter voor nodig hebt om er te kome. Hoe mooi ons Winsum is, dat weet geen ene, dat mooiste stukje Nederland dat Winsum is. En door de jaren heen, is dat toch onbetwist gebleven. Een scooterroute, dat zou wat zijn, voor als allermooiste dorp van Nederland.
Nog ene dan. Rij over de Onderdendamsterweg, sla af naar Maxima en rij door. Tot aan de oude scheepshelling, verscholen achter riet zodat niemand het ziet. Geniet op het bankje. Een bootje met 4 of 5 pk hondaat voorbij met een surfplank op sleeptouw waarop een jongen ligt te genieten van…. Ja, waarvan eigenlijk./BM
(Noot van de redactie – Winsum on Wheels stelde de scooter gratis ter beschikking voor deze proefrit)
