Onderdendam ( Gr. ) Dinsdag 30Augustus 2022, 05u40 ( Zomertijd ) :

“ O- wind. Windstil. Bewolkt. Voor zover te zien in het schemerdonker is het sluierbewolking en die hangt met name in het westen. Helder is het alleen in het zuidwestelijk deel van de hemelkoepel. Daar staat hoog aan de hemel de planeet Jupiter te stralen. Er is meer bewolking aanwezig maar dan in de vorm van een breed ,loodgrijs wolkendek in het oosten. Onder dat compacte dek  begint zich een pril ochtendgloren te vormen. Dicht op de horizon is een smal rood streepje te zien. En daarboven zijn twee open gaten waar lichtgrijs licht door naar buiten schijnt. Dat is alles. Het is gewoon niet te geloven dat vanuit zo’n smal streepje rood net boven de kom binnen een  tijdbestek van nog geen tien minuten zich een schitterend brede, fel oranje strook licht ontstaat .Maar het gebeurt en ik houd mijn adem in want het is een ongekend schitterend gezicht. Ik ben dan al het houten bruggetje over het Boterdiep af en loop een paar tientallen meters verder op het eerste stuk van het pad. Recapituleer nog maar even wat ik daar zes meter hoog boven het water heb gezien. Water als een spiegel zo glad en rechts een verlegen schijfje licht tussen de bladen van de waterlelies. Dat doet de weerkaatsing van een straatlantaarn langs de Bedumerweg. Stilte op een enkele passerende auto na. Een wilde eend [ Anas platyrhynchos  L. ] die zacht snatert, even een pauze nam  en dan toch abrupt stopte. Een grauw van een blauwe reiger, die zich ver me uit moet bevinden in het noordoostelijk deel van de Kardingemaar.  Het kraaien van een van de reuzenhanen van Jelte Verbree en het schelle geluid van Marijn Sturing ‘haar haan  die daar boven uit wilde komen   maal snel zich uit de wedstrijd terugtrok. Een dun reepje lage mist heeft zich over het land verdeeld. Het doet fris aan. Niet, zo gek , ik schat de temperatuur op nog geen twaalf  graden. Ik loop nog in korte broek maar wel met een vest over mijn zomerblouse. En daar over heen  een legergroen jackje dat ik van een goede vriend heb gekregen. Laarzen waarin sokken completeren ‘mijn oorlogsuitrusting ‘.

Stumpers

Een ‘gevecht ‘is een te zwaar woord voor wat iedere ochtend, inmiddels half in het donker, gewoon een keuzeprobleem is. Wat zal ik wel en wat niet onthouden om later thuis op te schrijven?  Er gebeurt zo veel wat ik zie, zelfs nu in het donker. En wat erger is zoveel wat ik domweg niet opmerk omdat de hersenen van wat zich rechtopstaande zoogdieren op twee benen noemen, de mensachtigen daar simpelweg niet voor toegerust zijn. Dat komt omdat wij, de homo homo sapiens armzalige zintuiglijke  vermogens hebben vergeleken bijvoorbeeld met onze hond Nantske. Ondanks het feit dat Nantske staar heeft aan een oog  hoort ze beter maar ruikt nog vele, vele malen beter dan ikzelf. Wij, mensen,  zijn op reukgebied echt stumpers. Dat las en herlas ik nog maar eens op de site :https://www.lebber.nl/…/hoe-sterk-is-het-reukvermogen…/  en daaruit citeer ik wat nu volgt:

“ Het is algemeen bekend dat het reukvermogen van een hond sterker is dan dat van een mens, maar heb je je ooit afgevraagd hoe sterk de neus van een hond eigenlijk is? Honden worden gebruikt om alles op te snuiven, van drugs tot wilde dieren en vermiste personen. Als je een vishandel binnenloopt en een diepe teug adem neemt via je neus, zou je de geur die in de lucht hangt herkennen als visachtig. Je kunt de individuele vissoorten misschien niet onderscheiden, maar je brein categoriseert de vergelijkbare geuren in één groep. Uit nieuw onderzoek blijkt dat de neus van een hond hetzelfde doet. In deze studie verdeelden onderzoekers de honden in twee groepen en trainden ze vervolgens om te reageren op 40 verschillende geuren, waarvan de helft op versnellingsbasis was. De geuren werden gegroepeerd in categorieën en de honden trainden om een gedragsreactie te vertonen wanneer ze een geur in een bepaalde categorie herkenden. Sommige honden werden bijvoorbeeld getraind om te gaan zitten toen ze de geur herkenden. Ze werden ook getraind om de gedragsreactie voor geuren buiten die categorie tegen te houden De resultaten van het onderzoek lieten zien dat de honden geuren in verschillende categorieën konden herkennen. Bovendien konden ze volledig onbekende geuren in de juiste categorie plaatsen en konden ze die geuren zes weken later onthouden.

Hoe sterk is de neus van de hond?

Honden kunnen niet alleen onbekende geuren correct in categorieën onderbrengen, maar ze kunnen geuren ook veel beter opvangen dan de mens. De neus van een hond bevat 220 miljoen reukreceptoren; bij een mens zijn dit een magere 5 miljoen. Niet alleen kan een hond vage geuren detecteren, maar ze kunnen ook op verrassend lange afstanden geuren opnemen. Zijn neusgaten werken zelfs onafhankelijk, waardoor hij meer kan doen dan alleen de geur oppikken, hij kan ook een idee krijgen van waar het vandaan komt. Het mechanisme waardoor een hond ruikt, is zeer complex. De hond heeft eigenlijk twee luchtdoorgangen: één om te ademen en één om te ruiken. Terwijl een hond inademt, wordt de binnenkomende lucht gescheiden door een flap en wordt twaalf procent ervan in een speciale ruikende kamer geleid. Dit gebied is gevuld met honderden kleine compartimenten die door de geurmoleculen ziften en de lucht zelf afbreken om zelfs de kleinste geursporen te detecteren. Daarentegen detecteert de menselijke neus geur door een klein gebied in de neusholte, terwijl de lucht over dit gebied stroomt, hebben we maar een seconde om de geur te herkennen. Alle honden hebben een sterker reukvermogen dan een mens, maar er zijn enkele rassen die vooral bekend staan om hun reukvermogen. Coonhounds, Spaniëls en Basset Hounds. Bloedhonden, Duitse Herders en Beagles zijn enkele van de rassen met de beste neuzen. Het is geen toeval dat de rassen met de beste neuzen vaak de jachtrassen zijn. “

Gebakken rat

Dat zal ons leren denk ik dan om ons zo hyperarrogant boven andere  dieren te plaatsen. Terwijl we vele malen slechter presteren. Stel dat er nu een  aardbeving plaats vindt van 6.7 op de Schaal van Richter , ons huis stort in net als alle gebouwen in de wijde omgeving, Geliefde ligt ergens begraven onder het puin. De elektriciteit werkt niet meer, en dus ook op termijn mijn smartphone niet,  dan kan ik hier in het donker waarschijnlijk , als alles meezit, wellicht bij een temperatuur van tien graden ’s nachts  een dag of tien hier buiten overleven. Als ik tenminste al niet ziek ben geworden van het drinken van slootwater. Want mijn hond is wel ingeënt tegen de Ziekte van Weil,  maar ik niet . Er is hier in dat industriële , agrarische landschap weinig  tot niets te vinden waarmee ik me kan voeden. Nantske kan muizennesten uitgraven. Mij lijkt het eten van rauw muizenvlees een groot gezondheidsrisico. En lucifers heb ik natuurlijk niet bij me, want ik rook al niet meer sinds 1990. En in die tien dagen moet ik er dan wel in slagen op een andere manier vuur te maken. Met een vuurboog bijvoorbeeld waarmee je een verticaal stukje hut razend snel laat draaien in een plankje waarin een soort holte zit. Daar moet je dan droog gras en droge takjes indoen zodra er een heel klein vlammetje ontbrandt dat je moet voeden om uiteindelijk op een hoog vuur  gebakken rat aan het spit te maken. Vind maar eens hout  in een landschap waar bomen en struiken gerooid zijn vanwege de grote landbouwcombinaties die snel over een perceel moeten kunnen rijden. Ik vrees dat ik het onder dit soort omstandigheden niet lang zou maken. Wat is de mens toch een geweldig superieur wezen, hè, als het er echt om draait………………………( wordt vervolgd )

Iedere ochtend tussen 04u00 en 07u00 doet Kees Willemen, journalist en (politiek ) tekenaar uit Onderdendam (Gr.) een ‘Winkelhaakje ‘. Dat is een wandeling van ongeveer 25 minuten met zijn hond Nantske ( een elf jaar oude Golden Retreiver – jachtlijn ) aan de oostkant van het Boterdiep in Onderdendam, een klein dorp van 595 inwoners , 14 kilometer ten noorden van de stad Groningen.