Oap zain

Een koe en een schaap, een beer en een aap. En dan nog een paar dieren. Deze beestenbende stond zomaar in mijn slaapkamer. Ik was wakker en broodnuchter (en een jaar of negen bovendien), maar ze stonden er ontegenzeggelijk. 

In Zoutkamp is het Sinterklaaslopen namelijk een bloeiende traditie, net als in verscheidene andere woonplaatsen langs de Wadkust. In het Zoutkamper geval trek je op de zaterdagnacht het dichtstbij 5 december vermomd langs de deuren en moeten de aanwezigen aldaar aan de hand van binaire vragen jouw identiteit raden. 

En dat is dus wat me te doen stond. Beneden hadden mijn ouders en zus de identiteit van de bonte koppel vee allang geraden, maar omdat ik zo vreselijk nieuwsgierig was en dolgraag ook zo’n Sunnerkloas wilde zien werd de voltallige groep meegetroond naar boven. Zo in die pluchen pakken zagen ze er heel anders uit dan in hun daagse goed. Na een stuk of tien hints wist ik het dan eindelijk te raden.  

‘Ik heb oap zain,’ zei een vroegere buurvrouw wanneer ze ergens genoeg van had. Dat gold in dit geval ongetwijfeld voor die jongens in hun snikhete apenpakken.     

Ingeborg