Zodra ik de cabine van het voertuig binnenstapte werd ik blij verrast door de aangename geur die er hing. Ging het om verse perziken? Rozenbloesem? Het bouquet van oleander?
Bij benadering kwam het parfum van een verdekt gepositioneerd Wunderbaumpje. Wunderbaum… dat kende ik als iets banaals, waarmee mensen die hun leefruimte niet schoonhielden de boel maskeerden. Terstond bekeerd kocht ik er eentje voor in mijn auto.
Het werd me al snel duidelijk dat ik de verkeerde geur had gekozen, op z’n minst. Zodra je de auto binnenstapte vergingen horen, zien en vooral ruiken je door de in iedere vezel dringende lucht. Nadat ik een kennis een lift gaf, besloot ik me gedesillusioneerd van het Wunderbaumpje te ontdoen. Zodra hij zat riep hij namelijk uit: ‘wat hangt mie hier ja n lucht! t Wordt joe der zuur van op tong!’
Ingeborg
