Als reactie op een 1 april-grap ontstond een aantal jaren geleden het vertaalproject rond het bekende, oorspronkelijk Britse kinderboek De Gruffalo van Julia Donaldson. Tien nieuwe versies ontstonden er: Guus Meeuwis maakte de Brabantse vertaling, Daniël Lohues de Drentse en zangeres annex lerares Engels Marlene Bakker tekende voor de Groningse vertaling. Voor de promotie van de streektaal is dit ontegenzeglijk een goede zet. Enerzijds is het goed boeken direct uit te brengen in de streektaal, omdat die taal daarin het meest organisch zal zijn en je recht doet aan ideeën van streektaalschrijvers. Anderzijds is het in een andere taal gieten van een klassieker waardevol, daar het verhaal al bekend is en de lezer het dus eenvoudiger zal begrijpen en er niet hoeft te worden bezuinigd op illustraties. Bij dit populaire kinderverhaal zijn die tekeningen van illustrator Axel Scheffler beeldend en zelfs beroemd.
Voor deze Groningse ‘omtoalen’ kreeg Marlene hulp van haar vroegere cursusleider Hindry Schoonhoven, die ook haar liedteksten redigeert. De Groningse vertaling blijft dichtbij de Nederlandse, waarin het titelmonster bijvoorbeeld eveneens ‘een tong zo zwart als drop’ heeft. Mijn testpanel is enthousiast over deze versie van het hun zo bekende verhaal, in de taal die ik tegen ze spreek. Met veel plezier lezen ze opnieuw hoe de listige muis zich uit een reeks netelige situaties weet te kletsen door de zwakheden van zijn natuurlijke vijanden tegen hen te gebruiken – en nu in hun moeders taal.
(Deze bespreking verscheen eerder in BLAD)
Ingeborg
