In het verhaal ‘to laat’ verhaalt de Platduutse schrijver Hans-Hermann Briese over wat een gestorvene nog had willen zeggen als hem de tijd maar was gegund. Op de jaarlijkse Eeuwigheidszondag van de kerkelijke kalender ligt het kerkhof er extra netjes bij en zijn de graven ‘ofswientjet’ met zeep. Mijn gok: dat ofswientjen is gebeurd met een swienhondje: zo’n vaatdoekje of schoonmaakdoekje dat het vuil laat verswinden, oftewel verdwijnen.
Ingeborg
