Swienepuut

‘Lieverd toch, nu veeg je weer je handen af aan het tafelkleed!’ Oma haalt vlug een doekje om kleindochters handen mee schoon te boenen. ‘Hoe noemt u zo’n doekje ook alweer, oma?’ vraagt kleindochter dromerig. ‘Een schurreldouk of swienhondje, lieverd.’ Kleindochter glimt en bestudeert haar handen. ‘En wat vindt u mij ook alweer, als ik mijn handen na het eten afveeg aan het tafelkleed?’ Oma schiet in de lach. ‘Oh, dat wilde je me gewoon horen zeggen! Bis n swienepuut!’

Ingeborg