Onderdendam (Gr. ) Dinsdag 27 September 2022, 06u45 ( Zomertijd ):

“ W- wind. Windkracht 3. Zwaar bewolkt. Egaal grijs wolkendek. Het regent. Jullie lezen het goed om 06u45 pas buiten , betekent heel vroeg in huis lichten aan. En Geliefde en ik willen zo weinig mogelijk elektriciteit en gas gaan gebruiken omdat ook bij ons het maandbedrag ineens van 195 euro naar 350 of meer is opgehoogd. En wie weet wat er nog gaat komen? Daarom gaan ook ’s avonds voor het naar bed gaan overal de stekkers eruit om elektriciteitslekken te voorkomen. De verwarming gaat ’s ochtends al helemaal niet aan. Dat laatste doe ik al niet omdat het nog niet nodig is. En ik zelf goed tegen de kou kan. Pas wanneer Geliefde, die een ander dag- en nachtritme heeft dan ik, naar beneden komt, wordt die hoger dan vijftien graden gezet. En zo zie je maar dat ik met een onzichtbaar draadje, en ik niet alleen, voor mijn vrijheid om te kunnen werken op het tijdstip dat ik dat wil, verbonden ben met een energieleverancier die mij als een marionet kan laten dansen. Door nog eens lekker de prijs te verhogen, krijgt hij macht over mijn doen en laten. En dat geldt op dit moment voor bijna iedereen behalve de superrijken, die al geld hadden van huis uit. De boeren bijvoorbeeld en met name de melkveehouders kijken iedere dag , nog voor ze het licht aandoen in hun slaaopkamer, op hun smartphone naar de wereldhandelsprijs voor melkpoeder en boter. Een week geleden werd voor boter 722 euro per 100 kilo betaald. En voor volle melkpoeder 470. Omdat het zo goed gaat met die zuivelprijzen op de wereldmarkt, betaalt  zuivelgigant Friesland Campina op dit moment aan boeren die een jaarcontract met hen hebben,  62,25 euro voor honderd kilo melk. Dat moet dan wel aan het vereiste eiwit- en vet- en lactosegehalte voldoen. En de boer moet minstens 100.000 kilo melk per jaar leveren. Boeren krijgen waarschijnlijk nu het gevoel dat meer koeien houden wat extra’s oplevert. En dat hun vaak industriële manier van denken toch ergens op slaat.  Wat ik wel zorgelijk vind is dat hun manier van handelen volledig gestuurd wordt door economisch denken en ik bij de meesten nog geen fractie van een besef merk dat ze niet opereren binnen vier muren op een bedrijventerrein maar in Gods vrije natuur, met alle gevolgen van dien. Wat in China voor melkpoeder wordt betaald kan tot gevolg hebben dat hier de laatste meidoornstruik langs een perceel wordt gerooid, omdat hij toevallig in een hoek staat waar de draaicirkel van een turbomaaier hinder zou kunnen gaan ondervinden. Tegenwoordig is, helaas, alles met elkaar verbonden. We leven als een vlieg die spartelt in een onzichtbaar web.

Inwendig lachen

Nou, dat is dan meteen de preek van de dag. Het is al schemerig op het moment dat ik met Nantske op het hoogholtje arriveer, zes meter boven het Boterdiep , het kanaal voor ons huis. Ik kan al het silhouet van de horizon zien. Het waait en het regent. Beneden golft het water zo wild dat het schijnsel van de straatlantaarns , slechts wat schaarse vegen licht achterlaat op het  water . Maar de regen slaat alles dood. En het irritante, dwingend aanwezige geluid van autobanden die zich vastzuigen aan het asfalt. Rijen forenzen rijden nu richting Stad. Het is niet voor niks dinsdag, de drukste ochtend voor woonwerk- verkeer. Een meerkoet [ Fulica atra L. ] keft heel hard links in het donker. Ik ga de brug af, hardop tellend een voor een, zodat ik geen van de zestien treden mis. Probeer de zwiepende takken van de treurwilg [ Salix babylonica L. ], die over de leuning hangen, te ontwijken. Zet even later de eerste stappen op mijn wandelpad. Het gaat harder waaien . Ik ben nog niet halverwege het eerste stuk of ik raak verzeild in een wolkbreuk. Sla de hoek om en doe net alsof er niks aan de hand is. Nat ben ik toch al ondanks mijn regenpak. Het water blijft maar naar beneden komen tot ik bij mijn keerpunt ben. Het voelt alsof je in een aquarium loopt. Als ik op daar arriveer , roep ik mijn hond bij  om te zorgen dat ik haar niet  uit het oog verlies bij dit soort weer. In het noorden klaart het op. Het wordt daar lichter. Maar droog is anders. De wolkbreuk mag dan over zijn, het blijft wel gestaag door regenen. Toch moet ik inwendig lachen. Het is gewoon een van de eerste dagen dat de herfst zich manifesteert op een licht exuberante wijze. En dat alles na een zeer lange droge periode vanaf de helft van augustus . Ik kan beter denken aan de sloten en de regentonnen die zich nu volop vullen en hopen dat niet al dat water meteen weer de zee in wordt gepompt. Maar ergens op land kan worden opgeslagen zodat het volgend jaar als weer een nieuwe droge periode zich aandient, kan helpen bij een snelle groei in het zaai- en plantseizoen. Dat zou ik nou eens ‘ gezond boerenverstand ‘ noemen………………………………………………( wordt vervolgd )

Iedere ochtend tussen 04u00 en 07u00 doet Kees Willemen, journalist en (politiek ) tekenaar uit Onderdendam (Gr.) een ‘Winkelhaakje ‘. Dat is een wandeling van ongeveer 25 minuten met zijn hond Nantske ( een elf jaar oude Golden Retreiver – jachtlijn ) aan de oostkant van het Boterdiep in Onderdendam, een klein dorp van 595 inwoners , 14 kilometer ten noorden van de stad Groningen.