Waar mensen gedwongen worden om te ‘pokkeln’ op lichamelijk zware arbeid, ontstaat als tegengeluid muziek. De aanleg van spoorlijnen en het bewerken van plantages vormen hier uiterst pijnlijke voorbeelden van.
In de Veenkoloniën was dit niet anders, zo ontdekte zanger Bert Hadders over zijn geboortegrond. Hadders vond in 2012 op een rommelmarkt een bandrecorder waar een plastic tas bij hoorde. Deze ‘puut’ zat tjokvol met bandjes die in deplorabele staat verkeerden. Bandjes en recorder hadden toebehoord aan de antropoloog Gradus Bosklopper, die een aanzienlijk deel van zijn gewezen leven wijdde aan het opsporen van deze bijzondere muziek.
Met zijn toenmalige band, De Nozems, blies Hadders de veengospels en de turfblues nieuw leven in. Boze tongen beweren dat het verhaal over de Bosklopper tapes ontstaan is aan een stamtafel met Bert Hadders als stralend middelpunt. Maar zeg nou zelf, doet dat er iets toe?
Ingeborg
