Een uitgebrande caravan op een mini-camping vlak bij Groningen, het verkoolde lijk van een Franse wetenschapper, een geheim dat te maken heeft met de voormalige abdij in Aduard, een moordende katholieke fanaticus. Dat zijn de hoofdingrediënten van de onlangs verschenen thriller’ Heilige grond’ van Sander Blom. Sander Blom kennen we van de thriller ‘Dodenherdenking’ die in Baflo speelde en waarmee hij liet zien een mooi spannend verhaal te kunnen schrijven.
‘Heilige grond’ is faction, een mengeling van feiten en fictie, het soort thrillers dat een heel hoog herkenbaarheidsgehalte heeft en eigenlijk een plot heeft die we alleen maar kunnen weten als we het verhaal als waar aannemen. Het verhaal dat Blom presenteert vindt de oorsprong in een gebeurtenis tijdens de Tweede Kruistocht – zeg maar 1147 – waar de Orde van de Tempeliers zich in het Heilige Land meester maakte van een zeer geheim ding en dat geheim is in het oude klooster van Aduard beland en die Franse professor is dat geheim op het spoor en het team van de wat getroebleerde in Aduard wonende rechercheur Martin Doodeman – dat we uit ‘Dodenherdenking’ kennen – moet de fanatieke moordenaar zien te vinden.
De Orde van de Tempeliers, een zeer machtige, met geheimzinnigheid omgeven ridderorde uit de Middeleeuwen, het is spelen met vuur. Je kunt deze orde van alles aanwrijven en ik verwijs naar De Da Vinci Code waarin een Tempeliersgeheim als drager van het verhaal volkomen ongeloofwaardig is. Blom houdt het klein. De Kruisridders ontdekten een vreselijk geheim, en dat blijft zo en het is betreurenswaardig dat die Fransman in de huidige tijd ontdekte dat dit geheim in Aduard verborgen moet zijn. Ja, het zou zo gegaan kunnen zijn zoals Blom het ons presenteert, gegeven de geur van geheimzinnigheid die rond de Tempeliers hangt.
De thriller. Het komt neer op de jacht van het team van Martin Doodeman op een katholieke fanaticus die twee moorden op zijn geweten heeft. Die jacht speelt zich vooral af op het Groningse platteland. Dat is een valkuil want het verhaal speelt zich dan af bijna letterlijk bij je voordeur en als lezer krijg je de neiging om details te gaan bestuderen, of dat wel of niet klopt. Sander Blom slaagt er heel goed in om het gebied, het terrein waarin het verhaalt zich afspeelt, zo te beschrijven dat je niet het gevoel krijgt van ‘dat klopt niet’. Een voorbeeld. In Aduard is nu in het verhaal een archeologische opgraving bezig. Dat kan kloppen want in het Groningse kun je geen paal in grond slaan of er moet een archeologisch onderzoek bij, en in Aduard stuit je altijd op resten van het enorme klooster, dus is dat de gelegenheid om het geheim te vinden, voor de professor en de moordenaar die dat wil voorkomen. De verlaten oude Groninger kerkjes, het blijken ideale schuilplaatsen voor boeven te zijn om de nacht door te brengen. De herkenbaarheid van de omgeving waarin het verhaal speelt, het is niet storend.
Rechercheur Doodeman en zijn team, ze doen het zoals je denkt dat moderne speurders het doen. Er wordt een cruciale fout gemaakt en die fout is ook wel begrijpelijk. Blom weet het allemaal spannend te houden. Zelfs de ontknoping van het verhaal blijft mysterieus.
De thriller is faction, feiten en fictie. Ik vond slechts één feit dat pertinent niet kan kloppen. Tijdens de kruistocht in 1147, in een oase, zeggen twee mannen tegen elkaar dat er iets gebeuren moet, en wel binnen vijf minuten. Het komt me toch voor dat het in die tijd, diep in de woestenij niet gebruikelijk was om tijdsbepalingen in minuten uit te drukken. Ach, een kleinigheid in een mooi boek.
Het is een doorlezer: hoe gaat het verder, wil je weten. En dat hoort een goede thriller te zijn.
Berto Merx
Sander Blom: Heilige grond. Uitgeverij Passage, Groningen. Prijs: 24,90 euro.
