De biobakcrisis: Jarko ter Veen, onthou die naam….

Het geronk, vrijdagmiddag, wordt steeds sterker. Gestaag nadert de vuilniswagen van Omrin, een van de beste vuilnisbedrijven van Nederland, om mijn extra gratis biobak op te halen. Ik ga dan altijd even kijken. Hoe eenvoudig kan een mens gelukkig zijn bij de aanblik van een extra gratis biobak, die in de maag van het Omrin-monster verdwijnt, het afval van een superieur natuurinclusieve tuin, zo érg inclusief dat ik vermoed dat er buitenlandse bijen ompres bij mij rondhangen. Och, kom maar, bedreigde bijtjes, er is in mijn asylum altijd nog wel een plekje.

Onvermijdelijk bracht mijn onderzoek naar de biobakcrisis mij, GroenLinks stemmend sinds 1990, naar de website van GroenLinks. Zou de wethouder in strijd met de gratisbiobakuitgangspunten van zijn eigen partij handelen, toch een terechte vraag, nietwaar? Kijk, op de ene pagina staat dat het bestuur van GroenLinks bestaat uit voorzitter Tineke van der Schoor, secretaris Pieter Out en penningmeester Ab Bruininks. Op een andere pagina staat dat Wiebe van der Ploeg voorzitter is, en Wiebe van der Ploeg penningmeester is, en Pieter Out secretaris en er nog een vacature is. Je kunt nu wel satirisch bedoelde opmerkingen maken over deze kwestie, maar nodeloos kwetsen van GroenLinks, even niet doen. Zou het toch niet handiger zijn om één persoon voorzitter, secretaris, penningmeester en vacature-vervuller te maken. Het scheelt vrijwilligers, maar waar bemoei ik me mee, nietwaar.

Wat bedreigt ons nog méér?

De doorgaans aimabele en zeer kundige wethouder wil het aantal gratis grofvuilstortingen in Usquert terug brengen van vier keer per jaar naar één keer gratis, want daar wordt toch weinig gebruik van gemaakt, zegt hij. Oh! Mon Dieu! Acht jaar heb ik géén grof vuil gestort en de afgelopen week ben ik drie keer naar Usquert gereden. En ik moet nog een keer. Ik zal het even uitleggen?

Als je gaat samenwonen of trouwen of hoe dat tegenwoordig heet, heb je overtollige bankstellen, tafels, stoelen. Even een piek. Na tien jaar ben je uitgekeken op het bankstel of de sleetse vloerbedekking en de aftandse babyspullen en dan is er weer een piek  in grofvuil. Als de kinderen het huis uit zijn, ga je de vliering opruimen (overtollige matrassen, en al die andere dingen die ze achterlaten), weer een grofvuilpiek. En dan ga je je voorbereiden op een levensloopbestendige woning, wat vooral neerkomt op oude rommel in de schuur opruimen, wat weer een piek aan grofvuil oplevert. En zo gaan we met z’n allen een stroombeweging vormen, individueel ongelijktijdig, met jaren van bewegingsloosheid en ineens een persoonlijke piekbelasting op de vuilbakken in Usquert.

Nee, wethouder, we zijn niet met z’n allen vier keer per jaar bezig met een vloerbedekking vernieuwen, een schuur opruimen of bankstel vervangen of kapotte tuinstoelen weg te doen, of een oud gammel konijnenhok. Geen wonder dat er weinig gebruik wordt gemaakt van het recht om vier keer per jaar gratis grofvuil in te leveren. Dat gebeurt bij vlagen over de jaren.

Omdat we weinig gebruik maken van die vier keer gratis storten, wil de wethouder dat maar terug brengen tot één keer gratis. Er is een voorziening waar we niet maximaal gebruik van maken, maar bij vlagen wél, dan schaffen we die maar af. Als u en ik dit jaar niet naar die grofvuilerij gaan, dan maakt niemand kosten, ook de gemeente niet. En dan gaat de wethouder ons afstraffen omdat we soms heel veel grofvuilerij hebben en lange tijd niks.

Maar, er is hoop!

Jarko ter Veen, het zeer welbespraakte, uiterst scherpzinnige en toch aimabele raadslid voor Lokaal Sociaal, heeft aangekondigd een motie in te dienen om twee keer gratis grofvuilerij in stand te houden. Een kerel naar mijn hart, naar ons hart, die Jarko, onthou zijn naam.

Overigens verdrinken op dit moment vluchtelingen in de Middellandse-Zee, suizen de raketten in de Oekraïne, en zijn de gevangenissen in Iran zo vol met vrouwen dat ze die al ter dood brengen vóór ze de gevangenis in kunnen.

Tijl Uilenspieghel