Garnwerd neemt afscheid van Harm Wegman

GARNWERD – De klok van de Sint-Ludgerkerk is woensdagmiddag een beetje van slag. De wijzers geven vier minuten over twee aan, terwijl het toch echt half vier is. De torenklok galmt trage, monotone klanken over het pittoreske dorp aan het Reitdiep.

Het trage ritme van de klok gaat haast synchroon met de stappen van de voorloopster van de rouwauto die vanuit een klein huisje aan de Hunzeweg, oud-burgemeester, verkeersregelaar en markant mens Harm Wegman tussen een erehaag naar molen De Meeuw begeleidt. Langs de Hunzeweg vormen Garnwerders, Winsumers en andere geïnteresseerde mensen een imposante erehaag.

Netjes, ingetogen en respectvol zien ze Harm aan zich voorbij gaan. De autoruiten van de rouwauto staan open, bloemen en tekeningen sieren de kist. Halverwege de Hunzeweg legt een aantal mensen er nog wat bloemen bij. Vlaggen aan de woningen hangen halfstok, de vlag op het voormalige schoolplein wappert zo mooi dat het op zwaaien lijkt, zwaaien naar Harm, nog eenmaal zwaaien naar Garnwerder Harm Wegman die aan zijn laatste reis bezig is.
Dan klinkt er applaus, eerst voorzichtig, maar uiteindelijk luid en dankbaar. ‘Dank je wel Harm, dank je wel voor alles,’ klappen de handen tot de auto uit het zicht verdwijnt.

De rouwauto nadert De Meeuw. De wieken van de prachtige molen staan in de rouwstand: niet helemaal in het midden, maar iets naar rechts. De kap is gedraaid naar het kleine huisje aan de Hunzeweg. ‘Er is een dierbare overleden,’ treuren de wieken. Het bankje naast de molen staat er maar eenzaam bij; op dat bankje zat Harm vaak over het Reitdiep te kijken, te mijmeren, te peinzen en maar weinigen wisten wat er in zijn hoofd omging. Al was Harm in gedachten verzonken, wanneer er meer dan twee auto’s en/of een aantal fietsers of wandelaars tegelijk het kruispunt naderden, dan was Harm direct op zijn post en leidde hij het verkeer in goede banen.

De rouwauto is het dorpje nog niet uit of een aantal auto’s, een grote trekker, een openbaar vervoer-busje en een politieauto staan op elkaar te wachten op de Hunzeweg. Het snerpende fluitje blijft uit, het oranje hesje komt niet aansnellen. Garnwerd moet het voortaan zonder Harm Wegman doen. Hij zal gemist worden.