WINSUM – WinSUMMERfest en Old Dutch & friends presenteert op vrijdag 22 oktober een bonte mix van vier gitaarvrienden in de Obergum kerk te Winsum. De avond begint om 19.30 uur en eindigt als het klaar is. Kaarten zijn te koop bij Old Dutch te Winsum (hoofdstraat Obergum 34) of via de mail jananco@gmail.com.
Wat deze vrienden gemeen hebben is een voorliefde voor de akoestische gitaar, de 6 of 12 snaren beroerend als bezeten door de geest van geestenvaders John Fahey, Robbie Basho, Leo Kottke en de vooroorlogse bluesgitaristen zelve. Geen ingestudeerde en vermoeiende snarenkrachtpatserij, maar beheerste en dan weer wilde gitaarexploraties, waarin folk, blues, bluegrass, jazz, raga, country en experimentelere geluiden samensmelten tot een spiritueel gitaarklankengeluid. Gitaarmuziek voor de ziel. Het gerenommeerde Amerikaanse platenlabel Tompkins Square uit San Francisco bracht in de afgelopen jaren van alle vier artiesten muziek uit. Een grotere aanbeveling is er bijna niet!
Son of Buzzi (CH) is wellicht het meest experimenteel van het stel. Hij kan evengoed sober akoestisch picken als caleidoscopische en drone-achtige klanktapijten toveren uit zijn elektrisch gitaar. Een avontuurlijke trip die even meditatief is als verontrustend. De Amerikaanse muziekwebsite Record Crates United noemde Son of Buzzi “…one of the most skilled experimental guitar solo artists in Europe today.” https://youtu.be/qlozwPCp9pU
Des Moines (IT), deze bebaarde snarenplukker laat op zijn meest recente album, Like Freshly Mown Grass (2018), horen dat hij een heel aardig mopje sologitaar kan spelen. Maar verrassend zijn met name de zwaar door Nick Drake en Bert Jansch beïnvloedde liederen met vocalen: songs met kop en staart, sober omlijst en waarin de fluisterende stem van Romei je meesleept naar een onschuldige fantasiewereld vol kleurrijke landschappen. Des Moines leverde in 2019 een gitaarinstrumentaaltje af voor een Jack Rose tribute album. https://youtu.be/7876T9BZqmU
Joost Dijkema (NL) behoeft in het noorden des lands wellicht geen introductie, maar voor wie dit noordelijke snarenwonder nog nooit heeft gehoord: hij heeft toch echt maar tien vingers! Debuutalbum Sacred Revelations (2016) en opvolger Time Thief (2019) staan bol van de avontuurlijke en instrumentale gitaarcomposities, afgewisseld met fraaie staaltjes singer-songwritermuziek (yep, met vocalen), ergens tussen Michael Chapman, Steve Gunn en Townes van Zandt in. De Volkskrant roemde zijn debuutalbum met de woorden “En wat is Sacred Revelations een prachtplaat geworden. Americana zoals ze die in de VS nauwelijks meer durven maken. Blues, country en folk met het soort van de duivel bezeten akoestische gitaarinstrumentaaltjes”. Tweede album Time Thief mocht in het toonaangevende Engelse muziekmagazine Shindig! zelfs rekenen op een vijfsterrenrecensie. Dijkema stond als enige Nederlander ooit op de planken van het Take Root festival. https://youtu.be/1Cqd7DUfm50
Gwenifer Raymond (UK) is misschien wel de bekendste Europese exponent uit het genre. Haar laatste twee albums op Tompkins Square (You Never Were Much of a Dancer uit 2018 en Strange Lights Over Garth Mountain uit 2020) sloegen in als een bom. The Guardian wond er geen doekjes om en gaf de volle mep (vijfsterren) aan Dancer: “It’s music that creaks, in which you can hear the metaphorical wind whistling through the figurative cracks in the walls.” Aanvankelijk zwaar beïnvloed door maestro John Fahey, maar op haar derde en meest recente album spit ze dieper. Live is deze madam een beest. Met haar lange, donkere haar hangend over de gitaar of banjo gaat ze wild fingerpickend te keer alsof de dag des oordeels aanstaande is (wat niet ondenkbaar is). https://youtu.be/PfLJvXNeY-M
Alle liefhebbers van avontuurlijke gitaarmuziek mogen dit niet aan zich voorbij laten gaan!
