Zomaar op het Hogeland: het Brintahuisje

Hoe lieflijk, ja, gewoon lieflijk en niet méér, ligt het daar, een vlekje, bijna zilver in de naderende donkerte. Straks is het omringd door een mals korenveld met een zeldzame leeuwerik er hoog boven en misschien hoor je ook nog het gezang van een nachtegaal in de bronsgroene bossage verder op. Het Brintahuisje, rechts van de weg tussen Warffum en Winsum, ter hoogte van De Breede, sierde tussen 1982 en 1988 de achterkant van het pak Brinta op.

Brinta, een acroniem voor Breakfast instant tarwe. In 1944 op de markt gebracht door Willem Albert Scholten; is er nog wel iets dat niet door het Scholtenconcern op de markt is gebracht? Brinta, gebroken tarwekorrels, vermengd met water tot een gekookte brij, geperst, gedroogd en vermalen.

Hoe moet je dat verbeelden?  Op een foto met  het tarweveld, het huisje en fietsende kinderen.

Het huisje zou ergens in het begin van de achttiende eeuw gebouwd zijn. In een ver verleden, toen de weg van Den Andel naar Warffum langs het huisje liep, deed het dienst als café, zeggen de deskundigen. De gemeente Warffum beschouwde het in de jaren zeventig als een krot in het landschap, verklaarde het onbewoonbaar en wilde er een sloopvergunning voor afgeven. Zover is het niet gekomen, gelukkig maar.

Zie, voor de ramen staan kleurige plastic bloemen. De dakgoot mondt uit in een ouderwetse waterput. Dat is heel modern, regenwater opvangen, daarvoor kun je tegenwoordig plastic regentonnen in alle maten en uitvoeringen kopen.

Brinta werd in Foxhol gemaakt. Het werd een merk van Honig, daarna van CSM en in 2002 kocht Heinz het op. In 2006 werd de fabriek in Foxhol gesloten en uiteindelijk kwam de productie in de Heinz-vestiging in Utrecht terecht. Het is nu een van de talloze producten van het Heinzconcern.

Maar gelukkig hebben we het huisje nog./BM